Henk Penseel was (onder andere) docent aan de HU en blogt sinds 2010 voor de Trajectum-site. Ditmaal: over studeren in Oman.
De tweede helft gaat weer beginnen. De kerstvakantie zit er op. De aandacht moet weer gevestigd worden op de colleges. Is het dan belangrijk om deze column te lezen? In twee minuten heb je ‘m uit. Dan nog even snel Facebook, Twitter en Instagram bekijken, of toch de focus leggen op de studie?
Staat er eigenlijk wel genoeg op mijn rekening? Iets wat veel studenten zich in ons land afvragen. Zonder geld lenen, een bijbaantje of toeschietelijke en bemiddelde ouders, wordt studeren in ons land steeds lastiger.
Dan hebben jongeren in de Golfstaten het makkelijker. Afgelopen week maakte ik met mijn vrouw zo’n cruise naar de Verenigde Arabische Emiraten en Oman, waarvoor geregeld paginagroot in kranten geadverteerd wordt. Bij het landen in Dubai zagen we het fameuze palmeiland Jumeirah met het hotel Atlantis, waar één nacht meer kost dan onze hele vakantie. Ook kon je de indrukwekkende skyline zien met het hoogste gebouw ter wereld, de 828 meter hoge Burj Khalifa. We zijn later in 77 seconden met de lift naar de 124e verdieping gegaan. Een fantastisch uitzicht over de vele andere hoge gebouwen. En dan te bedenken dat pas in 1966 aardolie in de grond is gevonden en men begon met bouwen. Tegenwoordig wordt nog maar 5% van het geld in Dubai verdiend met olie.
In tegenstelling tot Oman, Abu Dhabi en Saoedi Arabië, waar nog voor enige decennia olievoorraad in de grond zit, die ervoor zorgt dat de staatskassen voldoende gevuld blijven om gezondheidszorg en onderwijs gratis aan te bieden. Wel voor de lokale bevolking. Niet voor de vele gastarbeiders, die contracten krijgen, die net zo lang duren als hun visum geldig is.
In Oman wonen volgens onze gids drie en een half miljoen mensen, van wie 40% immigrant is. En van die 60% Omanen is de helft jonger dan 24 jaar. Onderwijs is gratis. Jongens en meisje krijgen gelijke kansen en kunnen doorstuderen op de universiteit. Bollebozen krijgen eventueel een beurs om te studeren in het buitenland. Behoor je tot een van de rijke families, dan ligt doorstuderen in Engeland of Amerika voor de hand.
Geld om te studeren speelt in Oman geen rol. Je bruiloft met daarbij een huis en een stukje grond wordt gefinancierd door de staat. Door de oliecrisis is men ook hier getroffen en is de benzineprijs van heel goedkoop verdubbeld naar goedkoop. ‘De staat doet zoveel voor ons, je hoort niemand klagen’, zegt onze gids.
