Het leuke van studeren aan zowel een hogeschool als universiteit vind ik dat ik een goed beeld krijgt van hun verschillen. Ik doe Journalistiek aan de HU en Scandinavië studies aan de Universiteit van Amsterdam.
Hogescholen lijken altijd tweederangs als het aankomt op huisvesting. Universiteiten staan meestal in het historische hart van de stad, verborgen achter prestigieuze oud-VOC-handelskantoren. Hogescholen staan weggewerkt aan de rand, vers uit de grond gestampt. Men noeme het Science Park. In die ‘frisse’ gebouwen is alles recht, leeg en strak. Ze doen me denken aan een ziekenhuis.
Hoe anders is het bij de UvA. In Amsterdam bevinden mijn faculteiten van geesteswetenschappen zich in inspirerende namen als de Oudemanhuispoort, inclusief binnenhof met standbeeld van Minerva, Oost-Indisch Huis en de Oude Lutherse Kerk. Langs boekenkraampjes wurmend waan ik me bijna als Harry Potter in Zweinstein. Bij binnenkomst word ik overweldigd door posters en pamfletten: Breek het kapitaal! Stop financiering van Shell! Reading Marx! Op tafels liggen oude Poolse boeken voor het oprapen en door kieren zie je rommelige kantoortjes van verstrooide professoren.
Had de hogeschool ook maar wat van die speelsheid, iets meer rommel. Het is ook niet gek dat het meeste verzet uit universiteiten komt. De bezetting van de Erasmus Universiteit Rotterdam in november, eentje van TU Eindhoven in december en dit jaar nog Amsterdam. Het Maagdenhuis is favoriet, met maar liefst elf bezettingen sinds 1969! Niet dat ik zelf ooit aan zo’n actie heb meegedaan of een pamfletje aan de muur heb gespijkerd, maar dat terzijde.
Zou het aan de historische atmosfeer in de binnenstad liggen? Aan de inspirerende beelden van grote denkers?
Ik pleit voor een bezetting van Heidelberglaan 15!
