Achtergrond

Buitenland voor dummies

Op zaterdag 28 maart opent minister Plasterk de eerste editie van het International Ambition evenement. Tijdens deze dag kunnen buitenland-dummies in contact komen met studenten en bedrijven van over de hele wereld. Ervaringen uitwisselen, reistips geven. Don Ritzen (25) is voorzitter en geeft Trajectum samen met de Canadese Erasmus studente Claudia-Sam Cataford Sauvé (21) alvast een voorproefje.
Door Jasmijn Masius

Een keer per jaar komen de studenten van het Erasmus Student Network (ESN) vanuit alle uithoeken van Europa samen. En omdat de Utrechtse afdeling twintig jaar bestaat, komt heel het internationale circus in het weekend van 28 maart richting domstad. Vierhonderd internationale studenten uit meer dan tweehonderdvijftig steden. Hoofddoel: vergaderen over de toekomst van ESN. ‘Toegegeven; daar heb je als ‘gewone’ HU student weinig aan. Want deze bijeenkomsten zijn besloten’, legt ESN lid Don Ritzen uit.
Daarom organiseert hij, samen met vijf andere organisaties International Ambition. Een evenement waar internationale leken (niet-grensoverschrijdende studenten) de kans krijgen om meer te weten te komen over blokken in het buitenland.

Tijdens International Ambition kunnen geïnteresseerden in lounge-achtige ruimtes in contact komen met studenten en bedrijven uit het buitenland en zijn er verschillende workshops (onder andere in salsadansen) om de cultuur op te snuiven.
Geen informatie uit folders, maar studenten met eigen ervaringen ontmoeten. ‘Wie een student spreekt die zelf in het buitenland heeft gestudeerd, weet veel meer over de stad en de studie dan dat je bijvoorbeeld van internet haalt’, legt Don uit.
Zelf is hij al een aantal jaar besmet met het reisvirus en praat honderduit over zijn studie-ervaringen aan de andere kant van de wereld. Over zijn het lessysteem, de traditionele school. De mensen, zijn persoonlijke groei. Hij licht op als hij erover begint.

De Canadese Claudia-Sam Cataford Sauvé studeert negen maanden communicatie aan de hogeschool. Inmiddels is haar fiets al een paar keer gestolen en is ze gewend aan de Nederlandse directheid. Ook dat had ze, naar eigen zeggen, nooit willen missen. Voor International Ambition doet ze promotiewerk. ‘Het is fijn om je ervaringen als Erasmus student over te dragen. En ja, heel eerlijk. Ik doe dit ook wel omdat ik het fijn vind om bezig te zijn.’

Want studeren in het buitenland is ook wel een beetje eenzaam, toch?
C: ‘Natuurlijk heb je het soms moeilijk. Vooral in het begin, maar via een organisatie als ESN ontmoet je zoveel mensen.’
D: ‘Toen ik in Costa Rica studeerde, kreeg ik van tevoren een introductieles waarin de psychologie achter het reizen werd uitgelegd. Dat gaat zo: als je aankomt, vind je eerst alles raar. Dat duurt ongeveer twee weken. Je bent dan heel erg met thuis bezig. Daarna leg je je bij de situatie neer. Ga je op onderzoek uit. Acclimatiseer je, raak je gewend. Voel je je thuis. En moet je na een paar maanden weer terug.’

Maar dat klinkt wel deprimerend. Als je niet weet wat je mist, hoef je ook niet door die psychologische rompslomp.

D: ‘Maar je vergeet hoe veel je er voor terug krijgt. Vrienden die je maakt, kennis die je opdoet. Persoonlijke groei.’

Reizen en vrienden maken lijken onlosmakelijk verbonden met elkaar. Maar hoe diep gaat zo’n LAT-vriendschap eigenlijk?

D: ‘Je bent in een nieuw land, een nieuwe omgeving. Thuis is zo ver weg. Dat geeft een gevoel van vrijheid waardoor je anders met elkaar om gaat.. En dat is heus niet allemaal oppervlakkig. Ik heb nog steeds contact met mensen uit Costa Rica. Binnenkort komt er een vriend naar Nederland en ik kan overal ter wereld terecht. Daarom zijn sites als Facebook zo makkelijk om contact te houden.’
C: ‘Als ik mijn vrienden hier vergelijk met de vrienden thuis, dan is het hier minder gecompliceerd. Opener, ongedwongen, positiever. De meeste vrienden die ik heb gemaakt, zijn zelf internationale studenten. Ik ken hier inderdaad weinig locals. Ik heb er bijvoorbeeld weinig in mijn eigen klas dus dat is gewoon een stuk lastiger om contact te maken.’

Heb je zo’n netwerk nodig? Je kunt ook gewoon een ticket boeken en op eigen houtje gaan onderzoeken?
C: ‘Als je in Europa gaat studeren, kom je automatisch in contact met ESN. Het is in de eerste plaats gewoon erg handig om op terug te vallen. Wie anders vertelt je waar je bijvoorbeeld het best een fiets kan kopen. Of wat Sinterklaas is. Je kunt het allemaal zelf uitzoeken, maar dan ben je veel langer bezig.’

Don, wat zijn jouw beweegredenen om als Utrechtse student bij een internationale vereniging te gaan?
D: ‘Ik hou ervan om dingen te organiseren, mensen wegwijs te maken en het geeft je veel inspiratie en energie. Als je ziet wat deze studenten hier in Nederland allemaal doen. Wat ze uit het leven halen. Zitten ze de ene week in Duitsland, dan weer in Denemarken, terwijl wij hier denken: heb ik daar wel geld voor en tijd?’
C: ‘Daarom ben ik in Nederland en Utrecht gaan studeren. Uit geografisch oogpunt. Het centrum van Europa.’
D: ‘En nu heeft ze meer gezien dan ik in mijn hele leven.’

Reizen geeft vrijheid?
D: ‘Cliché, maar waar.’
C: ‘Kan ik zeggen dat het je leven verrijkt?’
D: ‘Ja, wat mij betreft wel. Praat maar eens met mensen die hebben gereisd, ze zullen vaak hetzelfde zeggen.’

En val je in een zwart gat…
D: ‘Ja, heel even. Als je weer terug bent, vind je hier alles weer raar en moet je weer op nieuw beginnen, maar dat duurt weer twee weken. Dan waardeer je weer de dingen die je hier hebt.’
C: (zucht) ‘Daar wil ik voorlopig nog niet aan denken. Ik hou van Holland. Mensen lachen me altijd uit als ik dit zeg; het weer is hier heerlijk. In Montreal is het altijd zo koud in deze tijd van het jaar. Wat ik niet leuk vind? Dat mijn fiets gestolen wordt. En soms moet ik er nog wel eens aan de directheid wennen. Ik schrijf nog onder aan mijn mail: ‘hope this doesn’t offend you.’ En dan krijg ik meestal een mail terug. ‘Claudia, hou daar mee op. Als je me beledigd, hoor je het wel.’