Kunstenaars, creatieven kunnen de boel opschudden. Zij zijn de vernieuwers. Toch worden ze vaak meewarig aangekeken door Jan Modaal. Maar de laatste heeft de boeken van Richard Florida of van Gillmore & Pine niet gelezen. Die meewarige zienswijze kom je ook tegen in het, lees ons, onderwijs. Een enkele jonge docent Aljan de Boer, onlangs verkozen tot docent van het jaar op de Faculteit Economie en Management, ziet wel in dat het jammer is dat een docent als Wim van der Plas in mei met pensioen gaat.
Wim denkt als een creatieveling en ziet er ook als zodanig uit. Hij nodigt zijn klas voor een eerste les bijvoorbeeld uit op een grote zolder van een game-ontwikkelaar, zonder het adres te noemen. Want daar zijn moderne communi-catiemiddelen voor. De student moet gestimuleerd en geprikkeld worden.
Net als Jan Modaal bang is dat de creatieven zijn veilige omgeving aantasten, zo zie je dat ook in het onderwijs. Door de grootte van de faculteiten, de starheid, de bureaucratie is het moeilijk voor een vernieuwende docent om buiten de kaders iets te proberen. Kaders die lang van te voren vastgesteld worden en lang geldig moeten blijven. Terwijl overheidsinstellingen en gerenommeerde adviesbedrijven al Futures centers starten, worden creatieven op de HU vaak nog met de nek aangekeken.
