De laatste decennia staan merken extra onder de aandacht, omdat producenten (hoe verbazingwekkend) elk jaar meer willen verkopen en meer winst willen maken. En dat allemaal in de tweede helft van 20e eeuw, waarin alles zo goed gaat, maar de consumentenmarkt verzadigd raakt. Dan heb ik het over de rijke westerse wereld. Daar probeert men de merken steeds onderscheidener te maken, een imago mee te geven, waarvoor steeds vaker beroemdheden ingeschakeld worden. Nog steeds richten de reclames zich met name op de jongeren, want die – zegt men – zijn nog te beïnvloeden.
Uit een recent wereldwijd onderzoek van mediabureau Initiative, blijkt echter dat de Nederlandse jeugd merkimago, merkstatus en merkenbinding weinig zegt. Het is weer een bevestiging van de nuchterheidsstempel die Nederlanders hebben. Als je iets koopt, moet het merk degelijk en betrouwbaar zijn. De Nederlandse jongeren willen niet graag merkambassadeurs zijn en vinden merkcommunicatie ook niet erg boeiend.
Voor het onderzoek zijn 7.500 jongeren (vijfhonderd respondenten per nationaliteit), in de leeftijd 18-24 jaar ondervraagd. De status van een merk wordt slechts door 4% van onze jongeren belangrijk gevonden, tegenover ruim een kwart van alle respondenten. Hoe zou dat zitten bij de HU-studenten? Weer een leuk item voor onze lectoren.
