Carolien Sino is directeur van het Instituut voor Verpleegkundige Studies aan Hogeschool Utrecht. Een grote verantwoordelijkheid, in deze tijden van het coronavirus. Door het herinrichten van de ziekenhuizen worden ‘haar’studenten soms naar huis gestuurd. Aan haar team de schone taak om die studenten weer mee te laten draaien in de zorg. Goed voor de opleiding én voor de maatschappij. Rustig als altijd, vertelt ze wat er speelt.
‘Wat ons betreft blijven de studenten op hun stage, maar we zien dat enkelen worden weggestuurd. Dat komt doordat sommige ziekenhuizen hun operatiekamers herinrichten als intensive care voor coronapatiënten. Bepaalde operaties zijn natuurlijk niet dringend, een neuscorrectie bijvoorbeeld. Maar onze studenten worden dan boventallig en moeten naar huis.
Afgelopen zaterdag belde de organisatie Regio Plus me, die vraag en aanbod van zorgpersoneel in Utrecht op elkaar afstemt. We onderzoeken nu of onze studenten kunnen helpen in een constructie waarbij ouderen een bed in het ziekenhuis kunnen vrijmaken en in een verpleeghuis verzorgd kunnen worden. Er is vaak sprake van wat je noemt ‘verkeerde-bed-problematiek.’ Dan ligt iemand die uitbehandeld is nog in een peperduur ziekenhuisbed, omdat er geen bed beschikbaar is in een verpleeghuis. Onze studenten én docenten zouden dan aan het werk kunnen in zo’n verpleeghuis. Daarbij staat een veilige leeromgeving altijd voorop want we willen ze niet voor de leeuwen gooien.’
Alle stages zijn anders
Veel studenten maken zich zorgen over de vraag of ze genoeg punten behalen om straks hun BIG-registratie te mogen aanvragen. Die ‘BIG’ heb je nodig om in de zorg te kunnen werken, maar om hem te krijgen moet je eerst een vast aantal praktijkuren hebben gedraaid. Onze stagecoördinatoren zijn in gesprek met de stageplaatsen of de studenten nu, na tien weken, misschien een tussentijdse beoordeling kunnen krijgen. Dan kunnen ze op die manier de tweede tien weken van hun stage elders lopen. Dat bedenken en regelen is voor ons team veel werk. Alle stages zijn anders en alle studenten zijn uniek. Het is maatwerk, er is niet één oplossing.’
