Alles moet leuk zijn!

‘Tegenwoordig wil iedereen leuk werk, een leuke studie, veel vrije tijd en een leuke omgang met familie en vrienden. Passie, talenten en kwaliteiten worden als leidraad naar geluk verheven. Ons leven is verworden tot een ‘wie heeft het leukste leven’-battle.’ Dat schreef psycholoog Lester Hoekstra in de Volkskrant. Twee generaties kritische vrouwen discussiëren over dit veranderende tijdsbeeld. Vinden Cisca Dresselhuys (oprichter feministisch blad Opzij) en Hadjar [Benmiloud (Hoofdredacteur jongerenmagazine Spunk) dat alles leuk moet zijn?

 

‘Ik vond mijn werk niet altijd even leuk. Ik wilde al vanaf mijn twaalfde journalist worden, dus dat ik dat geworden ben en goed kon, dat was wel heel plezierig. Toch zitten er aan elke baan minder leuke kanten. Omdat ik hoofdredacteur van een feministisch blad was had ik een mening die lang niet door iedereen werd gedeeld. Die moest je dan wel in zaaltjes staan vertegenwoordigen tegenover soms meedenkende en soms woedende mensen. Nou ja, is dat leuk? Soms wel, soms niet. Ik kon het in ieder geval accepteren. Het hoorde een beetje bij het werken als baas!’

 

‘Ik moet wat schrijven betreft een fascinatie voor een onderwerp hebben. Ik schrijf niet over de trending topics. Het onderwerp moet vanuit mezelf komen. Ik ga niet schrijven over een onderwerp waar nu een maatschappelijke discussie over plaatsvindt. Ik heb natuurlijk wel eens over onderwerpen geschreven die ik minder leuk vond. Dat was helemaal in het begin, vanuit een soort onzekerheid. Ik dacht dat ik toen nog geen onderwerpen kon bedenken. Ik dacht dat alles heel actueel moest zijn, dus dan ging ik kunstmatig op zoek naar dingen. Daar ben ik wel op terug gekomen. 

 

‘Iedereen wordt tegenwoordig gedwongen om over zijn eigen leven na te denken en iedereen kan doen wat hij of zij ‘leuk’ vindt. Dat vind ik iets fantastisch: vroeger was dat wel anders. Het is wel zo dat er tegenwoordig duizenden studies zijn waarvan je kunt zeggen dat ze helemaal nergens toe leiden. Ik noem maar eens wat: vrijetijdsmanagement. Zo kunnen we nog veel meer studies opnoemen die allemaal bedacht zijn door hogescholen, maar die jongens en meisjes nergens toe opleiden. Ze kunnen er geen baan mee vinden. Dus in die studies zal nu het mes in worden gezet, zeker in deze tijden. En dat is maar goed ook, want ik vind dan ook dat mensen met hun studie uiteindelijk een beroep moeten verwezenlijken. Als ze het doen voor de hobby of omdat ze het alleen maar ‘leuk’ vinden, dan moeten ze dat vooral doen. Maar dan moeten ze het wel zelf betalen.’

 

‘Ik denk dat je alles met liefde moet kunnen doen. Dat kan ook als je een doel voor ogen hebt waar je echt met je hart achter staat en niet alleen maar omdat je weet dat het je maatschappelijk of financieel succes op zal leveren. Als je ergens in gelooft, is dat voor jouw motivatie en energie veel belangrijker dan een motivatie die voortkomt uit iets (financieel of professioneel) ‘leuk’ vinden. Ik ben daarom geneigd om te denken dat alles zwaar en moeilijk moet zijn, omdat dat pas ware voldoening en echte successen oplevert.’

 

‘Nee, alles moet helemaal niet leuk zijn. Die trend dat alles ‘leuk’ moet zijn en dat we alleen maar bloot worden gesteld aan ‘leuke’ beelden vind ik sowieso overschat. Beelden zijn slechts één kant van het leven: de kant van media. Tegen die kant kun je jezelf ook afschermen. Ik zit zelf bijvoorbeeld niet op Facebook. Daarnaast denk ik dat mensen hun leven niet volledig laten bepalen door media of beelden. Dat mag ik in ieder geval toch hopen. 

 

Cisca Dresselhuys: ‘Of die huidige cultuur oppervlakkig is, dat betwijfel ik. Je kunt door goede artikelen te lezen (want zelfs die zijn te vinden in het soort bladen als Linda) inzicht krijgen in je eigen leven. Binnen die trend is het niet allemaal oppervlakkigheid troef. Daarom dus niet echt iets om ons zorgen over te maken.’

 

Morgen het laatste deel in deze serie: Joop Beugelsdijk (Ouderenkoepel CSO) versus Martin Pikaart (De Pensioenmythe) over het battle-thema Jij egoïst!