Wat zijn de grootste verschillen tussen Suriname en Nederland? HU-student Rinne Post liep stage in het land en verbaasde zich.
Van midden augustus tot en met november liep Rinne (26) stage bij de Surinaamse redactie van Parbode. Daar verbaasde hij zich over zaken, varierend van hyperinflatie, flirtgedrag en de eigen bubbel.
1. De slechte economie
‘Je kan zien dat de economie in Suriname best slecht is. Ik heb meegemaakt dat een bewaker op straat me aansprak en vroeg of ik misschien wat geld had, zodat hij na zijn werk een biertje kon halen. En bij mij in de straat stond een huis dat voor de helft was ingestort, maar er woonden nog gewoon mensen. Bizar is dat. Er is ook hyperinflatie en mensen verdienen heel weinig. Het minimumloon is 35 Surinaamse Dollar per uur, wat gelijk is aan 90 eurocent. En dat terwijl de kosten heel hoog zijn. Basisproducten zoals eieren, melk en boter waren net zo duur of iets goedkoper dan in Nederland. Maar yoghurt en erwten waren vele malen duurder, omdat ze worden geïmporteerd. Uiteten gaan kostte dan weer bijna net zoveel als boodschappen doen, omdat de arbeidskosten laag zijn. Dus je kan je voorstellen dat ik niet veel heb gekookt, hahaha.
Voor mijn stage kreeg ik geen vergoeding. Hier was simpelweg geen geld voor. Ik kreeg wel een fiets in bruikleen. Gelukkig had ik genoeg gespaard en ik deed ook nog werk voor een Nederlandse werkgever vanuit Suriname.’
2. Leven in eigen bubbel
‘Als Nederlander ben je geneigd om met andere Nederlanders om te gaan. Dat gebeurde daar heel veel. Nederlanders reisden met elkaar, gingen met elkaar eten en woonden bij elkaar of in een hotel. Ze leefden een heel ander leven dan de gemiddelde Surinamer. Het contact dat ze hadden met Surinamers was vooral zakelijk. En het uitgaansleven is voor Surinamers een luxe omdat het te duur is voor de gewone bevolking. De Surinamers die dan uitgingen, waren de welvarendere mensen.
Zelf wilde ik juist meer omgaan met Surinamers, omdat ik andere perspectieven wilde van verschillende mensen en culturen. Daarom ben ik minder met Nederlanders omgegaan en meer met Surinamers.’
3. Hiërarchischere samenleving
‘Tegen mensen van mijn leeftijd of iets ouder zei ik “u”. Tegen collega’s kon ik nog “je” zeggen, maar niet tegen mijn stagebegeleider. En tegen mijn hoofdredacteur zei iedereen “u”. Er hing op veel plaatsen een wat traditionelere sfeer. Zo at ik regelmatig bij een restaurantje met Creools eten. De jongen achter de toonbank schatte ik tussen de 18 en 22 jaar, maar hij sprak me aan met “u”. Ik vertelde hem dat hij me gewoon kan aanspreken met “je”, de keer daarna sprak hij me weer aan met “u” en toen verbeterde ik hem weer.
In professionele settings vroeg ik of ik ze met “je” kon aanspreken. Het was beter om te vragen, dan onbeleefd over te komen. Meestal was het dan geen probleem.
Aan de andere kant hing er ook een soort flirterige cultuur. Ik merkte al snel dat er heel vaak met me werd geflirt als ik bijvoorbeeld iets kocht bij de caissière of een drankje bestelde bij de serveerster. Ik kocht een keer een simkaart voor een maand. De keer erna kocht ik gelijk voor twee maanden. “Oh, dan ga ik je dus niet meer zien”, zei de caissière meteen. Dat soort zinnetjes worden in Nederland al snel als onprofessioneel gezien.’
4. Taalgebruik
‘Sommige dingen kunnen hier in Nederland niet gezegd worden, omdat het als discriminerend wordt gezien, maar daar zeggen ze het gewoon. Iedereen praat er zo, het wordt daar niet discriminerend opgevat. Ik zat een keer te praten met een Surinamer en die gebruikte het N-woord en noemde mij blank. “Daar is toch niks mis mee?”, zei hij. Wat in Nederland als racistisch wordt opgevat, was in Suriname heel normaal.’
5. Niks is modern
‘Alles was daar vervallen en oud. Van technologie tot de gebouwen. Ik probeerde op de redactie nog wat veranderingen aan te brengen, maar mijn hoofdredacteur was nogal koppig. Iedereen werkte met omslachtige systemen, waardoor alles langer duurde. Dat irriteerde me soms, want het kon veel makkelijker. Op Schiphol zag ik voor het eerst weer een roltrap, in Suriname heb ik geen roltrap gezien. Ook sommige apps werken niet goed. De app van de bank in Suriname werkte slecht en wasmoeilijk te gebruiken. In Nederland is het zelden dat een bank-app niet goed werkt.
De gebouwen waren vervallen en slecht onderhouden. Onze redactie was één kleine ruimte, met een wat grotere open ruimte, twee kantoortjes en een kleine keuken. In één van de kantoren zat de hoofdredacteur en de andere ruimte werd gebruikt door iedereen, ook als je bijvoorbeeld een telefoontje moest plegen.’
6. Wel Nederlands sprekend, maar heel andere cultuur
‘Bijna iedereen spreekt Nederlands in Suriname, maar de cultuur is zo anders. Er zijn zoveel verschillende culturen die zich mengen. Je hebt Hindoestanen, Creolen, de Marrons, Javanen, Indianen en Chinezen. Al deze culturen zorgen voor een andere samenleving dan in Nederland, terwijl we gewoon dezelfde taal spreken. Je kon dat ook zien aan de vele feestdagen die Suriname heeft. Elke cultuur heeft zijn eigen feestdagen en die worden allemaal gevierd. Ik ben naar een paar geweest zoals Chinees Nieuwjaar, de Dag van de Marrons en Fosten Kukru Festival. Dat vond ik een interessante dynamiek in vergelijking met Nederland, waar ook iedereen dezelfde taal spreekt en er verschillende culturen zijn.’
