Yara (21) studeert Journalistiek aan de HU. Ze schrijft columns voor Trajectum.
‘Doe wat je leuk vindt, en je zult geen dag werken in je leven.’ Met dat gezegde ben ik opgegroeid. Het is een luxe om zo te kunnen denken, zonder met geld bezig te zijn. En dus ben ik Journalistiek gaan doen. Want laten we eerlijk zijn: niemand studeert dat vak omdat ze later een Bentley voor de deur willen hebben.
Maar tijdens mijn opleiding krijg ik steeds meer het idee dat mijn docenten ook met dat gezegde zijn opgegroeid. En dat lijkt me toch niet helemaal de bedoeling.
Nu heb ik geweldige docenten, dus ik twijfel er niet aan dat ik straks sterke journalistieke producties kan maken. Maar dat die ook daadwerkelijk verkopen, zodat ik later een dak boven m’n hoofd heb? Dat wordt nooit besproken.
Gedurende vier jaar volgen we elke mogelijke variant van onderzoek, innovatie en ontwerpen. (Geen grap: Ondernemerschap & Innovatie, Innovaties Creëren, Onderzoek naar het nieuws, Praktijkgericht Onderzoek, Innovaties Ontwerpen, Ontwerpgericht Onderzoek en Innovatie.)
We volgen maar één vak over geld verdienen. En dat gaat niet verder dan: ‘Dit is hoe je factureert.’ en ‘Je verdient meer in de commerciële journalistiek, maar daar verkoop je je ziel.’
Nu ben ik toch best wel gehecht aan warm water en verwarming, dus ben ik zelf op onderzoek uitgegaan. Op journalistiekevenementen waag ik het weleens naar geldzaken te vragen. Zo kwam ik laatst een startende journalist tegen die weer thuis woont omdat ze niet rondkomt. En ik sprak een oudere man die nog steeds ‘creatief moet zijn’ door met andere projecten rond te komen.
Toen pas viel het kwartje. Mijn docenten werken vast óók aan de HU om rond te kunnen komen.
Nu kan ik natuurlijk m’n best gaan doen om vastgoed of beleggen leuk te vinden, zodat ik daarmee ‘geen dag zal werken’. Maar lieve HU, is het niet veel sneller als we een van de duizend innovatievakken inwisselen voor één houd-je-dak-boven-je-kop cursus?
