Yara (21) studeert Journalistiek aan de HU. Ze schrijft columns voor Trajectum.
Kunnen we alsjeblieft met z’n allen normaal gaan doen? Ik ben echt de moeilijkste niet. Ik wil best een tijdje vooruitplannen. Maar in januari al vragen wat mijn Koningsdag plannen zijn? Je kunt ook te ver gaan.
Ik moet toegeven dat bier van 10 euro en duwende mensen mijn persoonlijke hel zijn. Dus, hoewel ik van muziek houd, ontgaat het hele festivalfestijn mij. Wellicht is dat de reden dat ik compleet in shock was toen ik hoorde dat mensen in januari al bezig waren met Koningsdag. ‘Iedereen begint nu al met plannen en tickets kopen. Dus als je het niet doet, zit je dadelijk alleen,’ waarschuwde de vriendin mij, met enige paniek in haar stem.
Misschien irriteerde de vraag me ook, omdat ik mijn hoofd nog op standje ‘Australische rust’ stond. Maar wat het ook was, ik werd er opstandig van. En dus ging ik in protest en maakte expres geen plannen. Geen tickets, geen groepsappen, geen keuzestress. Gewoon ouderwets de dag zelf kleedjes aflopen met wie je tegenkomt. Ik tegen de Matrix.
Ik was erg tevreden met mijn protest. Tot gisteren.
Gisteren vroeg de vriendin het weer: ‘Wat ga je doen met Koningsdag?’. Nog steeds vond ik het belachelijk vroeg om erover na te denken. Maar vier weken van tevoren is al een stuk schappelijker dan vier maanden. En dus hadden we het over haar plannen die toch wel leuk klonken. Met gave artiesten en locaties die zelfs het dure bier aantrekkelijk maken. Maar het was prima. Ik kon kleedjes aflopen en mensen tegenkomen, dacht ik.
Nu ik heb ondertussen even rondgevraagd… En het lijkt erop dat ik behoorlijk eenzaam was in mijn protest. Iedereen die ik ken heeft al plannen of tickets. Dus helaas zal ik deze Koningsdag als straf voor mijn burgerlijke ongehoorzaamheid alleen de kleedjes aflopen.
Ik app mijn vriendin om te laten weten dat de Matrix heeft gewonnen, en ik volgend jaar wel op tijd zal beginnen. Ze reageert: ‘Ik mag hopen dat je al wel plannen hebt voor Bevrijdingsdag?!’
