De huidige tachtigers spreken anders over de genoten schoolopleiding dan twintigers of dertigers. Voor en vlak na WO II gingen de meesten al snel werken na de ambacht- of huishoudschool. Je was dan 14 jaar.
Later is de leerplicht verlengd en kregen de scholen andere namen. Je ging naar de technische school, de MULO (meer uitgebreid lager onderwijs), waar je naast o.a. boekhouden ook Duits, Frans en Engels als vreemde taal kreeg.
Na de Tweede Wereldoorlog, kregen veel Nederlanders mede door hun talenkennis topbanen bij internationale bedrijven en bij de opkomende Europese overheden. Onder de babyboomers zaten ineens doorleerders, naar wie in hun omgeving hoog op gekeken werd. Ze kregen een titel, bijvoorbeeld mr of drs. Ja dan was je iemand, je had gestudeerd, je was een aantal jaar student geweest en hoorde bij een minderheid.
Degenen met een MULO-diploma (4 jaar) vergelijken nu hun opleiding met de HAVO (5 jaar) van tegenwoordig, terwijl ze dan kunnen slagen zonder een woord Frans of Duits te kennen. Daarna mag je naar het hoger beroepsonderwijs. In het verleden heette je dan nog gewoon leerling, maar zit je nu op het HBO, dan mag je jezelf student noemen en je behoort niet meer tot een minderheid.
