Wat voor types wonen er eigenlijk op het Utrecht Science Park (USP)? Nene organiseerde eerst een burendag op de campus en ontwierp vervolgens een methode om uit te vinden wie er nu precies in die gebouwen wonen. Ze wil de buurt gezellig maken, want ooit voelde ze zich er zelf heel alleen.
Haar eerste jaren op het USP waren misschien wel de eenzaamste van haar leven. Het was prettig dat Nene Merit Aguzien bij haar studiowoning in Plaza een eigen keuken en badkamer had, maar daardoor kwam ze haar huisgenoten ook niet meer tegen. Ja, er kwam af en toe een appje langs. En ze zag wel eens een foldertje hangen van een barbecue in de buurt. Maar ze durfde er niet heen: ze zou er toch niemand kennen, het voelde ongemakkelijk. Veel avonden zat ze thuis, met haar ziel onder haar arm.
Inmiddels is ze vier jaar ouder en wil ze dit gevoel van eenzaamheid haar andere bewoners op de campus besparen. Ze heeft veel ideeën over hoe dat kan. Nene: ‘Alle stakeholders (universiteit, hogeschool, gemeente) hebben zo hun ideeën over hoe het hier is. Maar ze hebben hier niet gewoond en begrijpen daardoor niet alles.’
Burendag
Hoog tijd voor verandering vond ze. Ten eerste organiseerde ze de burendag, samen met leden van de bewonerscommissies op de campus. Die vindt volgende week zaterdag plaats en gaat voor een boel gezelligheid zorgen tussen de woningen. Bewoners zullen die middag gaan ‘flathoppen’ en er zullen overal spelletjes, dj’s, eten en drinken zijn.
Maar één dag zet geen zoden aan de dijk, vond Nene. ‘Iedereen roept maar wat, over wat hier zou moeten komen. Meer feesten, meer sportclubjes, een theatertje. Maar er is weinig inzicht in wie de bewoners daadwerkelijk zijn. Ik wou iets structureels doen om daarachter te komen.’
Iets structureels
Ze ontwierp een installatie om zes buurtypes te kunnen onderscheiden. ‘De sociale buur’, bijvoorbeeld. Of de ‘zorgzame buur’. De ‘rustige buur’. De ‘vernieuwende buur’. Daartoe stelde ze een vragenlijst op en ontwierp een levensgroot soort buizendiagram. In één middag had ze hem getekend. Ze vond een bedrijf dat hem kon bouwen en de rekening ging naar Stichting USP, SSH en gemeente Utrecht
‘Als jij een groepje mensen ziet staan en ze hebben het gezellig met elkaar: heb je dan de neiging om je erbij aan te sluiten?’ Hoe snel maak jij vrienden, op een schaal van 1 tot 5? Hoe vaak voel je je eenzaam? Vaak, soms of nooit?’ Dat zijn het type vragen die in de quiz staan. Maar ook: ben je vrouw of man, wat is je leeftijd? En: ‘Do you speak Dutch?’
‘We kunnen blijven speculeren’, vertelt ze. ‘Over wat voor soort mensen hier wonen en wat hun leefwereld is. Maar als de bewoners straks hebben ingevuld wie ze zijn, kunnen we veel gerichter plannen bedenken. En we kunnen mensen vragen mee te doen met het organiseren van feestjes, evenementen en clubjes.’
Eenzaamheid
Nene kwam in 2021 naar het USP om aan de universiteit te gaan studeren. ‘Ik had geen klik met mijn klasgenoten. Ik keek naar de UIT agenda, of Eventbrite (evenementenagenda), deed mijn best en fietste best vaak in mijn eentje naar het centrum. Maar ik voelde me ontzettend eenzaam. Ook omdat ik niet echt een gezin had om naar terug te gaan, het liep thuis niet zo lekker.
Er waren in ons gebouw (Plaza) ook mensen die het niet trokken. Zo was er plotseling een meisje weg. Haar spullen lagen er nog, maar ze was naar haar ouders gegaan en nooit meer teruggekomen. Iemand riep ooit in de appgroep dat hij zichzelf van kant zou maken.’
Ze hadden wel eens feesten. ‘Maar dat liep dan wel eens uit de hand. We waren te luid of er maakte iemand iets stuk. Daarna kwamen er camera’s te hangen en uiteindelijk werden die feestjes verboden.’
Communicatie
Nene: ‘De stakeholders blijven maar zeggen dat er al heel veel activiteiten zijn. Dat kan zijn, maar het komt lang niet bij iedereen aan. Er bestaan whatsappgroepen, maar die zijn vooral binnen de SSH. Vroeger bestonden er geen uitnodigingen, wij hoorden niets over feestjes. De stakeholders vinden het lastig om dat probleem te doorgronden. Mensen zijn bang voor afwijzing, durven niet zomaar ergens in hun eentje op af te stappen.’
De buurtmaatjes-installatie zal langs alle flats gaan, zodat idealiter alle bewoners kunnen laten weten wat voor type buur ze zijn. Ze krijgen er een pizzastuk voor, als beloning. De geanonimiseerde inzichten uit de gegevens worden gedeeld met de bewonerscommissies.
Nene lacht. ‘Op dit moment bestaan er wat vooroordelen over wat voor types in elk gebouw wonen. Bij ons wonen de internationals die van een feestje houden. In De Johanna wonen de wat kritischere mensen. Van de Bisschoppen weet eigenlijk niemand iets. Cambridge heeft de wat politiek correctere types.’
Nene rondde haar bachelor in Applied Data Science succesvol af, maar besloot niet door te gaan met haar master. ‘Te veel stress’. Ze startte haar eigen dataonderzoeksbureau en deelt nu haar expertise in het verzamelen en analyseren van data met studenten van de opleiding Social Work aan Hogeschool Utrecht. ‘Dat vind ik hartstikke leuk.’
Het gaat goed met haar. ‘En daarom wil ik mensen helpen. Ik weet hoe het is als je wel wil, maar niet kunt. Soms heb je wat hulp nodig.’
