Op mijn hotelkamer in Vilnius had ik nog wel even kunnen internetten, maar dan moet je betalen. En dit soort dingen krijg je niet vergoed van school. Met een collega heb ik vanmiddag geprobeerd Litouwse studenten warm te krijgen om een jaar of een semester op de HU te komen studeren.
Vanavond sober maar lekker gegeten. Getwijfeld of ik een fooi zou geven, want de school betaalt alleen de maaltijd en geen fooi.
Net zo min als dat de HU parkeergeld betaalt. Vorig weekend bezocht ik met twee klassen een seminar in Maastricht. Parkeergeld voor een dag was 17,50 euro. Dat moet je uit eigen zak betalen.
En dan vindt men het nog gek dat docenten het liefst geen studenten begeleiden die een stageplek hebben waar geen parkeerplek is. In een grote stad is dat: kassa.
Het principe tijd is geld doet op de HU geen opgang. Alles moet wel in smart doelstellingen omschreven worden, maar als een docent er met het openbaar 4 x langer over doet, geeft dat niet. Dat zijn onzichtbare kosten. Heeft men er wel eens aan gedacht dat vele kleine ergernissen een lage score geven op de werkbelevingsindex?
