Een blog is een soort column. En in een column hoort een boodschap te zitten; in een blog hoort dus een soort boodschap te zitten. Vandaag heb ik geen boodschap, zelfs niet een soort boodschap. Inspiratie zat, maar zonder boodschap, dus blogongeschikt.
Ik las opnieuw een stukje over hoge salarissen van bestuurders en zo. Interessant, maar daar heb ik geen boodschap aan of voor. Ik zag onlangs de film “Turbo”, hilarisch, maar de boodschap zal ik je besparen.
In de vakantie een portie Slauerhof en Keats gelezen, maar die boodschappen zijn te persoonlijk. Ik was in het Dali museum, maar zijn boodschap is te complex. Muziek van Primus geluisterd; over complex gesproken! Geweldige speech van Alan Alda gezien met eigenlijk een te confronterende boodschap.
Ik heb de Millenniumtrilogie net uit, maar die bevat te veel boodschappen. Heb wat oude elpees gedigitaliseerd (Iggy Pop blijft goed en CCR toch wel), maar die boodschappen zijn te multi-interpretabel. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Inspiratie genoeg, maar toch geen boodschap. Waardeloze blog dus.
