Eigenlijk was ik van plan te stoppen als ik een magisch aantal blogs zou hebben geschreven. Maar elke keer schuif ik het op. Eerst was het één maand, daarna 100 stuks, dan tot het eind van het jaar. Ik zou op een gek aantal eindigen; dan maar doorhalen. Zelfs als er geen reacties binnenkomen. Tot nu toe echt niet meer dan vijf. Eind vorig jaar vroeg ik welke van mijn blogs het best gelezen was. Dat was de blog over salarissen, 143 keer bekeken. Geen idee of het aantal stijgt of daalt. Intussen zijn er wel meer bloggers bijgekomen.
Waarom en voor wie doe je ’t? Ik doe ’t voor mezelf, om wat te leren, kijken of ik het elke dag op kan brengen. Toch dacht ik om na een mooi aantal te stoppen en een boekje uit te geven met al mijn blogs. Dat wordt afgeraden, omdat er echt geen lezer bijkomt, want de actualiteit is weg. Wie geeft zo’n duizend euro uit aan tweehonderd pocketboekjes met een voorwoord van een bekend persoon met misschien een paar illustraties en een aardige voorkant? Leuk om uit te delen en om in de kast te hebben staan. Wel een hoop geld om jezelf te bevredigen.
