Je steekt nog wel eens wat op bij die gesprekken met verschillende mensen tijdens je vakantie. Zo zitten er drie personen in de groep die geen familie van elkaar zijn, maar wel alle drie de achternaam Otten hebben. De jongste heet Jacqueline en is aan de forse kant. Zij blijkt een soort oedeem te hebben, waardoor zij elastieke kousen draagt tot aan haar liezen. Ik heb het niet gecontroleerd.
Dan hebben we Hans, gemeenteambtenaar in Amstelveen, die met een fototoestel constant in de aanslag voor de groep uitloopt, of achter de groep aan om er voor te zorgen dat er geen groepsgenoten op zijn foto’s staan van de bezochte bezienswaardigheden.
Jos of Josef is geboren op Java in voormalig Nederlands Indie en inmiddels een voormalig hogeschool directeur, die in zijn vrije tijd drs economie werd en daarna meteen ook maar mr in de rechten, terwijl hij bij de Amsterdamse Giro werkte. Op zijn zestigste moest hij stoppen, maar kreeg een keurige regeling en ging veel reizen. Hij zorgt voor de restauratie van gevelstenen, poortjes en beelden. En passant heeft hij zijn grafsteen ook maar laten maken, waarop een globe is afgebeeld met erin een lachend doodshoofd en daaromheen de tekst Hij is er geweest.
