Alles kan een medium zijn. Een sportschoen met drie strepen laat zien dat ’t een Adidasschoen is. Een muurkrant is een medium. Bij massamedia als radio en televisie heb je als consument de mogelijkheid om het medium aan en uit te zetten. Bij een gedrukt medium kan je deze wel of niet inzien. Bij het meest invloedrijke medium, de mens, blijkt ‘uitzetten’ soms erg lastig, als je tenminste niet onbeleefd wil zijn. Ik heb het niet over onwelvoeglijke methoden, zoals iemand op z’n bek slaan of op een andere onprettige manier de mond snoeren.
In gezelschappen komt wel eens een kletsmajoor voor die overal iets op zegt, altijd een zin aanvult en er voor zorgt dat er nooit een stilte valt, ook als je dat graag zou willen. Ze zijn overal geweest, hebben van alles meegemaakt, wat ze nog in detail weten en graag in detail willen vertellen. Soms hebben ze een irritante spreektrant met veel stopwoordjes. En je staat versteld van de uitgebreide familie die ze heeft (ja, het is inderdaad een dame in ons kleine reisgezelschap op Sardinië). Ze schijnt alle reizen en escapades van haar neefjes en andere familieleden te kennen. Zij is – wat je noemt – een heel vermoeiend medium.
