Het regent bijna de hele dag pijpenstelen, terwijl we bijna op spuugafstand van de evenaar zitten. Alles wordt op het laatste moment geregeld. Onze HU-studenten staan vroeg op. Ze nemen een koude douche en willen om half zeven ontbijten met de MOI-studenten, zoals afgesproken. Het ontbijt en de studenten zijn te laat. Wij zijn nog niet gewend aan de volgende zegswijze: Nederlanders hebben horloges en Kenianen hebben de tijd.
Onze eerste afspraak is met de district officer van het ministerie van onderwijs. Een bijzonder sympathieke dame die alle tijd voor ons neemt en vertelt hoe het onderwijs systeem in Kenia in elkaar zit. Zeer verhelderend. We krijgen wat materiaal mee dat we voor onze rapportage kunnen gebruiken.
Als we naar onze volgende afspraak willen vertrekken, roepen een aantal vanuit de taxi’s dat iedereen moet instappen. De MOI-studente, die verantwoordelijk is voor het bezoek dat we die ochtend aan een middelbare meisjesschool willen brengen, zegt met een mobieltje nog aan haar oor: “Uitstappen, het gaat niet door.”
We hebben al de nodige veranderingen op het laatste moment meegemaakt, maar niet als een aantal van ons al in taxi’s zitten. We besluiten dan maar met diezelfde taxi’s naar Hotel Wagon te gaan, waar we ons op het middagprogramma gaan voorbereiden.
