Eieren leggen
Ik wilde het een jaar volhouden, elke dag een eitje leggen, een blog schrijven. En dan ook nog van ongeveer dezelfde lengte. De eerste blog verscheen op 30 augustus 2010 en ging over het HU jubileumboek, School Maken. Mijn voorbeeld was Jan Vrijman, die als Journaille op de voorpagina van Het Parool ongeveer 3500 stukjes schreef van ruim 200 woorden. Op een aantal dagen na is het me gelukt. Soms ging het de mist in, tijdens een vakantie als het te moeilijk was om te internetten. Uiteindelijk heb ik het afgelopen jaar ongeveer tien procent geproduceerd van wat Journaille van 1985 tot 1997 publiceerde.
Soms voelde het alsof ik op eieren liep. Maar al schreef ik over sommige personen zulke nare dingen, door het geringe aantal lezers, heeft niemand van de ‘aangevallen figuren’ gereageerd. Zo’n blog is aardig, maar zolang je geen bereik hebt, hoef je niet bang te zijn voor het breken van de eieren. Enige impact heeft je column daarom ook niet. Zelfs niet als je mensen er op wijst, zoals Willem Hendrik Gispen. “Oh ja ik heb je gelezen in Trajectum.” Hij bedoelde Ad Franzen. “O, blogs. Nee, die ken ik niet, stuur me een mail, dan reageer ik.” Nog niets gehoord natuurlijk.
