Op 28-10-2010 schreef ik een blog over 'vrouwelijke vormen'. De suggestieve titel ging niet over de plat getrokken borsten van Ranomi Kromowidjojo, maar over de in onze taal verdwijnende vrouwelijke vorm. Gelukkig zie ik ze terug in de onderschriften bij foto's in Het Parool van medaillewinnaars uit Azië, want het helpt mij om het mannetje van het vrouwtje te onderscheiden. Boogschutster Fang Yuting, met petje op, houdt haar strak gespannen boog voor haar gezicht. Ik weet niet dat Fang een meisjesnaam is en op de foto had Fang wat mij betreft ook een jongen kunnen zijn.
Datzelfde is het geval met de Chinese rugzwemster Ye Shiwen. Liggend in het water met badmuts op en zo'n donker brilletje zou ik het weer niet gezien hebben. Handig zo'n onderschrift waaraan je direct kunt zien of je met een man of vrouw te maken hebt.
Ik blijf me afvragen waarom men in de meeste gedrukte media koste wat kost ‘onderwijzer Marijke’ of ‘directeur Geri Bonhof’ blijft schrijven. We hebben het niet over een een hermafrodiet of een androgyn, bij wie het altijd moeilijk is hoe die te noemen, maar over de gewone goed Nederlandse woorden onderwijzeres en directrice. Alsof de vrouwelijke vorm een lagere status heeft.
