De kranten staan bol van de gebeurtenissen in Haren, een aangekondigd feestje op Facebook loopt uit op rellen, arrestaties en voorpaginanieuws. De vraag is of juist door de aandacht in de media dit is uitgegroeid tot zo’n kleine ramp. De VPRO slaagde er in de vorige eeuw met traditionele media ook al eens in om mensen naar één punt te loodsen. Maar dit leidde echter niet tot excessen.
In de krant lees ik dat de Caribische redactie van de Wereldomroep stopt. Er is te weinig geld voor programma’s in het Sranantongo, Nederlands en Papiaments, gericht op de in ons land wonende Antillianen en Surinamers. Zal nu minder aandacht in de media zorgen voor minder belangstelling voor Nederland in Suriname en de Antillen?
Bewezen is dat bij de start in 1989 van het Vlaamse tv-station VTM steeds minder Vlamingen naar de Nederlandse zenders gingen kijken. Hun kennis van wat er in Nederland gebeurde nam af, wat ook te merken was aan de populariteit van de Nederlandse artiesten in Vlaanderen. Gezamenlijke gespreksstof tussen Vlamingen over populaire tv-programma’s is geminimaliseerd, terwijl gebleken is dat dit de band tussen mensen kan verstevigen. Ook in Haren waren, voornamelijk jongeren, op zoek naar een gezamenlijke belevenis, die dit keer echter flink uit de hand liep.
