Het was een bijzondere bijeenkomst, het Utrecht Science Park Kennisdebat over een zich terugtrekkende overheid en burgerinitiatieven. Niet eens zozeer vanwege de mix van panelleden, want die was fraai en slim bedacht, maar ook tamelijk voor de hand liggend: bij een Utrecht Science Park debat zoek je een HU-lector (Helianthe Kort), een UU-professor (Tine de Moor), een UMC-er (Jiska de Wit van Unovate), haal je de gemeente erbij (Peter Steijn, directeur Kennis en Cultuur) en zorg je voor de input van jonge mensen, met Thekla Teunis (oprichter van stichting Move). Zo was ieder onderdeel van Utrecht Science Park erbij betrokken.
Wat er dan wel zo bijzonder was? In ieder geval niet de opkomst, met uiteindelijk een dertigtal bezoekers, voornamelijk medewerkers en een enkele student. Het was toch vooral de locatie die het hem deed. Die was, in deze SURE-week, gepland op de tijdelijke daktuin, bovenop de parkeergarage nabij de UB. Maar bij een temperatuur van zeker 30 graden was dat niet echt de juiste plek. En dus werd er een verdieping lager een debatruimte geïmproviseerd. In de hoek van de parkeergarage, tussen het beton. Met krukken en stoeltjes van sloophout. 'Alleen de krakers ontbreken nog', constateerde een panellid bij aanvang.
Maar ondanks het neerdwarrelende geroezemoes en de achtergrondmuziek van het bovengelegen dakterras ontspon zich een debat waarbij de bezoekers aandachtig luisterden. Wie zich met zulke temperaturen naar een debat begeeft, is nu eenmaal een gemotiveerde bezoeker. De panelleden mochten rustig aan de haal gaan met hun invulling van het thema, waardoor het uiteenwaaierde van (on-)veilige apps in de zorg, coöperaties in de negentiende eeuw en studenteninitiatieven voor de wijk. Met als rode draad vooral een optimistische houding tegenover een overheid die zich terugtrekt en nieuwe samenwerkingsvormen die daardooor ontstaan.
Aan het eind kondigde panel-voorzitter Joost de Bruin (Studium Generale van de HU) aan dat er na dit eerste Utrecht Science Park Kennisdebat er nog meer zullen volgen. Over de precieze locatie liet hij zich nog niet uit. Zo bijzonder als de eerste keer wordt het nooit meer.
