‘We hebben steeds minder tijd’, is eigenlijk een onzinzin. Net zoals ‘ik heb er geen tijd voor’. De tijd loopt gewoon door, een uur heeft niet ineens maar vijftig minuten. Je moet tijd vrijmaken om sommige dingen te doen. In 1928 schreef John Maynard Keynes in een kort essay ‘Economic Possibilities for Our Grandchildren’ dat men in de westerse wereld in de toekomst nog maar drie uur per dag hoefde te werken. Volgens Keynes had de negentiende eeuw een vloedgolf aan technologische vernieuwingen gebracht, zoals elektriciteit, benzine, staal, rubber, chemische industrie en automatische machines. Dat moest wel leiden tot veel vrije tijd.
Het heeft echter geleid tot ‘onthaastingcursussen’. We worden overspoeld met informatie. En omdat de mens nieuwsgierig is, wordt het voor velen lastig om dingen te laten liggen. Dit geldt zowel voor informatie als voor goederen en diensten. We worden uitgedaagd om te consumeren. Zowel studenten als docenten laveren daartussen, zij moeten focussen en prioriteiten stellen.
Lastig als we al die prikkels over ons heen krijgen. In Amerika werkt men 140 uur meer per jaar dan de gemiddelde Engelsman en 300 uur meer dan de gemiddelde Fransman. Europeanen blijken de prikkels beter te kunnen weerstaan en hebben dus meer vrije tijd dan Amerikanen. Wij blij.
