Martje Nieuwenhuis (24) verblijft voor haar studie Maatschappelijk werk en dienstverlening (MWD) drie maanden in Suriname. Speciaal voor Trajectum vertelt ze elke twee weken over haar ervaringen. Aflevering 4: mango's uit de boom, maar ook verslaafden op het kerkhof.
Maar Suriname heeft ook een andere kant die niet te vergelijken is met Nederland. Bij het stoplicht staat een manke bedelaar die door veel automobilisten wordt genegeerd. Bij de waterkant lopen veel zwervers die aan het bedelen zijn.
Voor een van mijn projecten ben ik meegegaan op zoek naar drugsverslaafden. Verslaafden kun je in Suriname vaak vinden op het kerkhof. Wij gingen naar een dichtbegroeid kerkhof waar mensen hutjes hebben gebouwd op de graven en hier wonen. Hier en daar liggen zwervers op de graven te slapen. De sfeer is gespannen. We praten met een verslaafde en omdat hij het gesprek als prettig heeft ervaren, geeft hij mijn collega 20 Surinaamse dollars (ongeveer 5 euro). Mijn collega wil het eerst niet aannemen, maar de verslaafde staat erop dat we iets te drinken voor ons zelf kopen. Later in het gesprek wordt hij boos op een andere verslaafde, want hij heeft 10 dollar van hem gepakt. Het loopt uit de hand en ze beginnen te vechten. Ik ben geschrokken en verbaasd over dit opstootje.
Aan het eind van het kerkhof is een doodlopende straat met huizen waar de drugsdealers van een kartel wonen. Het is raar om te zien dat verslaafden en dealers naast elkaar zitten. Het contrast tussen de twee is duidelijk te zien. De dealers herken ik, omdat ze op stoelen zitten en aan de gouden tanden en vele tatoeages. De verslaafden zien er onverzorgd uit en zitten op de graven of op de grond.
