De wereld wordt kleiner, maar de wereldbevolking groeit. We willen internationalisering in het onderwijs. Ook ik ben daar een voorstander van, want het leert je andere culturen respecteren en het is een minuscule bijdrage tot wereldvrede. Maar wat moet je doen met of tegen de IS (Islamitische Staat)? Ik herhaal hieronder een alinea uit een artikel van Ghassan Dahhan uit Het Parool van gisteravond: Wie steelt verliest zijn hand. Wie betrapt wordt op overspel, vindt de dood door steniging. Op spionage staat onthoofding en kruisiging: na onthoofding wordt het lichaam tentoongesteld aan een kruis.
Dat is allemaal onderdeel van de shariawetgeving, die al in Noord-Atjeh is ingevoerd en waar vrouwen 's avonds niet meer op straat mogen, zogenaamd om hen te beschermen. Ik citeer verder: Zware overtreding is het aanhangen van een verkeerd geloof, of nog erger: ongelovigheid. (…) Duizenden sjiieten, alawieten en atheïsten zijn het afgelopen jaar ter dood gebracht vanwege hun overtuiging. De yezidi's, een geloofsgroep die de jihadisten beschouwen als duivelsaanbidders, werden vogelvrij verklaard – en de meisjes en vrouwen werden verhandeld op de (seks)slavenmarkt.
Hoe dichtbij is IS? En waar blijf je nou met internationalisering in en van het onderwijs, als pluriformiteit niet in het IS-woordenboek voorkomt en andersdenken verboden, zelfs gestraft wordt?
