Slechte ventilatie, geen zeepbakjes, veel rumoer en weinig privacy in werkruimtes. Een kleine greep uit de kritiek die gehoord werd nadat het verbouwde pand Heidelberglaan 7 in september in gebruik werd genomen. Diane de Kruijf, programmamanager Herhuisvesting, zegt dat de HU de reacties zeker niet bagatelliseert en dat er wordt gewerkt aan oplossingen.
Wat is er met de kritiek gedaan?
‘We hebben het gebouw eigenlijk een maand te vroeg in gebruik genomen. Dat is in overleg met de faculteitsdirectie gedaan omdat we anders in de herfst- of kerstvakantie moesten verhuizen en dat zou het onderwijs en onderzoek nog meer verstoren. We accepteerden daarmee dat er een aantal verbeterpunten zouden zijn op het moment dat we het gebouw in gebruik namen.
De Faculteit Gezondheidszorg en Institute for Life Sciences and Chemistry, die in het gebouw zijn gehuisvest, hebben daar last van gehad. Dat erkennen we. Inmiddels zijn veel knelpunten opgelost en voor de kerst willen we het grootste gedeelte verholpen hebben. Het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn dat studenten vanwege onderwijsactiviteiten in hun ondergoed in een ruimte staan waar iedereen naar binnen kan kijken. Daar is een bepaalde mate van privacy nodig. Dit is verholpen door het aanbrengen van folie.
Maar er zijn plaatsen waar wij transparantie willen hebben om te laten zien waar wij mee bezig zijn. Sommige studenten en docenten willen bijvoorbeeld de bewegingsruimte meer afschermen. Maar die ruimte is bewust beneden in de hal gecreëerd om te laten zien wat wij op dit gebied in het onderwijs doen. Iedereen loopt daar netjes in zijn sportkleding rond. Wij zijn van mening dat dat best gezien mag worden. Hetzelfde zie je ook op de sportscholen.’
Daar zijn nu wel verrijdbare panelen voor de ramen gezet om inkijk te beperken.
‘Voorlopig staan die daar. Maar ik hoop dat het ook een kwestie van gewenning is en we moeten met elkaar in gesprek blijven over dit soort zaken.’
Welke zaken zijn verder aangepakt?
‘Er zijn zeepbakjes opgehangen, de problemen met het klimaat en het alarm zijn opgelost. De kinderziektes zijn er voor het grootste gedeelte wel uit.’
Naast deze kwesties die met het fysieke gebouw te maken hebben, is er ook forse kritiek op het huisvestingsconcept: studenten en medewerkers flexwerken gezamenlijk in het Nieuwe Werken. Docenten en andere medewerkers hebben geen eigen werkplek meer en werken met laptop en mobiele telefoon op de instituutspleinen. Zij kunnen daarnaast verschillende ruimtes gebruiken, van concentratieplekken tot overlegruimtes.
De Kruijf: ‘Op tekening pakken huisvestingszaken soms anders uit dan in de praktijk. In de afgelopen maanden is in overleg met een aantal gebruikers een plan ontwikkeld om te kijken hoe we in de komende kerstvakantie tot een optimalisatie kunnen komen. Denk aan de combinatie van overlegplekken in werkruimtes. Deze activiteiten verstoren elkaar. We gaan dit verbeteren door de activiteiten van elkaar te scheiden en de overlegplekken te vervangen voor meer werkplekken.’
Dan is er nog het fenomeen van gewenning. De Kruijf: ‘We hebben ook gezien dat het went, dat het kan en dat het iets brengt. Toen we in Oudenoord 700 begonnen met een nieuw huisvestingsconcept kwamen er ook veel reacties. Toen we het pand verlieten, vonden veel medewerkers het jammer want het was uiteindelijk een prettig gebouw om in te werken. Ook in Amersfoort waren opstartproblemen maar na verloop van tijd wennen we er met elkaar aan.’
Bij de Faculteit Educatie (FE) is jaren geleden flexwerken geïntroduceerd met open ruimtes voor zowel studenten en medewerkers. Daar is men op teruggekomen en er zijn muren geplaatst waardoor docententeams en andere medewerkers weer eigen ruimtes hebben. Waarom is deze ervaring niet gebruikt voor het concept van Het Nieuwe Werken?
‘Het huisvestingsprogramma van de Faculteit Educatie is niet te vergelijken met het nieuwe huisvestingsconcept. Bij de FE was besloten om honderd procent te flexen: dat betekent dat zowel medewerkers als studenten ergens in het gebouw een plek moesten vinden. Van dat idee zijn wij al lang afgestapt. Wij doen wel aan flexwerken, maar ieder instituut heeft een bepaalde zone met een leer- en werkomgeving, de instituutspleinen.
Daarbij waren bij de FE de verdiepingen helemaal open en waren werkplekken en lokalen bij elkaar gesitueerd. Er is onderschat hoeveel studenten er voorbij kwamen en dus ontstond een enorme geluidsoverlast. Daarom zijn alsnog wanden geplaatst. Maar deze situatie is ook niet optimaal. Want we zien nu dat studenten op gezette tijden geen plek hebben om in een groepje samen te werken terwijl er wel veel werkplekruimtes van docenten leegstaan. En dat is wat we juist willen voorkomen.
We merken dat zodra mensen in een kantoor zitten, de drempel steeds hoger wordt om meer spontaan in contact te komen met elkaar. En we willen juist de spontane ontmoeting stimuleren tussen studenten, docenten, onderzoekers en management. Wij zijn er namelijk van overtuigd dat dit voor andere gesprekken zorgt en dat daar mooie nieuwe initiatieven uit kunnen ontstaan.'
De faculteitsraad van Gezondheidszorg concludeerde na een inventarisatie dat de werkplekken van docenten en studenten gescheiden moeten worden. Is dat bespreekbaar?
‘Alles is bespreekbaar. Samen met de Hogeschoolraad zijn wij bezig met de voorbereidingen om de pilots en het concept eind januari te evalueren. Dat gaat over Nijenoord 1, Heidelberglaan 7 en de tijdelijke locaties aan de Daltonlaan. Dat doen we middels een enquête en twee werkconferenties voor studenten en de diverse medewerkers. De bedoeling is dat daaruit een advies volgt waarin staat wat beter of anders moet en wat, indien nodig, aan het concept moet worden bijgesteld.’
Meer informatie over het huisvestingsconcept staat op www.huontwikkelt.nl.
Foto: Femke van den Heuvel
