Columns

Van de redactie: verhuizing is te veel in beton gegoten

 In de rubriek ‘Van de redactie’ geven redacteuren van Trajectum wekelijks commentaar op een actuele gebeurtenis.

Door Marc Janssen

Het goede nieuws: de complexe herhuisvestingsoperatie van de HU lijkt te lukken, ook al staat de opknapbeurt van Padualaan 101 onder forse tijdsdruk. Minder goed nieuws: het is nog niet zo eenvoudig om geleerde lessen in de praktijk te brengen. Mammoettankers bijsturen, daar heb je blijkbaar minstens twee jaar tijd voor nodig.

Het leek heel slim: verhuis eerst een klein deel van de HU naar een tijdelijk onderkomen, breng ze daarna over naar hun definitieve plek en begin vervolgens aan een ander gebouw. In verschillende grote stappen zou zo bijna de hele HU een nieuw of fors opgeknapt onderkomen krijgen, ingericht voor het nieuwe werken en leren. Belangrijk voordeel: de eerste ervaringen zijn te gebruiken voor de volgende opknapbeurt. Wat de eerste keer fout gaat, pas je de keer daarop aan.

Maar dat aanpassen blijkt nog niet zo eenvoudig, zo bleek bij de rondleiding op Padualaan 99 half juni. Jawel, ze hebben geleerd van de ervaringen bij Heidelberglaan 7. En dus komen er een andere indeling en extra glaswandjes. Maar de uitgangspunten blijven gelijk: veel transparantie en gemengde werkplekken voor studenten en docenten.

Daar zijn goede praktische redenen voor. Afspraken met de aannemer zijn al lange tijd geleden gemaakt. Aanpassingen in de vaste bouw zouden leiden tot vertraging in de bouw en extra kosten. De uitgangspunten zijn letterlijk in beton gegoten. En de HU plus een aannemer van koers laten veranderen, dat is alsof je twee mammoettankers op volle zee gelijktijdig wil bijsturen.

Maar toch knaagt het: waarvoor zijn al die enquêtes  en luisterende oren geweest? Al halverwege 2014 meldde de HU dat er een pilot liep op de Daltonlaan naar het nieuwe werken. Ervaringen zouden worden meegenomen bij de inrichting van andere gebouwen. Is twee jaar nog te kort om geleerde lessen in de praktijk te brengen?

Gelukkig is het nog niet overal te laat. Op de hoek van Bolognalaan, Cambridgelaan en Heidelberglaan komt een spiksplinternieuw gebouw. Het parkeerterrein is al opgeheven, in juli worden de eerste paalfunderingen ingebracht. Zou het nog kunnen? Of wordt het ook daar behelpen met afgeplakte glaswandjes en eindeloos verlangen naar stilte.