Minister Bussemaker moest nog flink aan de bak gisteren: met de Tweede Kamer had ze in de aanloop naar de verkiezingen nog een hele waslijst aan onderwerpen te bespreken. Maar ze liet zich op de valreep niet tot overhaaste besluiten verleiden.
De Kamer had veel vragen over het nieuws dat er veel minder hbo’ers doorstromen naar de universiteit. Hoe kan dat, wilde de oppositie weten, en waarom krijgen sommige schakelstudenten studiefinanciering en andere niet? Hoe valt dit te rijmen met het ‘gelijkekansenbeleid’ van de minister?
Ook haar eigen PvdA had kritiek. Die wil dat schakelaars het normale collegegeld gaan betalen. Maar de oproep van de SP om dit vóór de verkiezingen te regelen ging PvdA-Kamerlid Amma Asante te snel. Ze wil, net als de minister, eerst de resultaten afwachten van een uitgebreid onderzoek naar de positie van schakelstudenten, dat over een maand verschijnt.
Doorpakken
De oproep van de oppositie om nog even snel door te pakken voordat er een nieuw kabinet aantreedt was sowieso weinig succesvol. Een eventueel besluit over extra steun voor studenten met een functiebeperking komt er wat de minister en de PvdA betreft pas als blijkt dat zich in september opnieuw minder van hen hebben ingeschreven.
De Kamer maakt zich ook zorgen over het nieuws dat veel masterstudenten aan de poort geselecteerd worden. Zijn dat er bovendien feitelijk niet veel meer dan uit het ‘tussenbericht’ van de Onderwijsinspectie bleek, want had de inspectie wel de juiste definitie van selectie gebruikt?
Bussemaker moest het antwoord schuldig blijven. ‘Dit heeft bij mij zoveel vragen opgeroepen, dat ik hierover met studenten en instellingen om de tafel ga.’ Ook op dit punt wil ze geen overhaaste conclusies trekken: ze wacht eerst het definitieve rapport van de Onderwijsinspectie af.
Prestatieafspraken
Over de prestatieafspraken wil ze pas verder praten als het experiment helemaal geëvalueerd is door de commissie-Van de Donk. Ze is goed te spreken over het advies dat de commissie-Slob voor de Vereniging Hogescholen maakte: die biedt volgens haar nuttige aanknopingspunten voor de verder discussie.
Ze staat nog altijd achter haar besluit om de zes hogescholen die hun doelstellingen niet haalden een strafkorting te geven, al had ze die gehalveerd. De boetes kwijtschelden vond ze geen optie: ‘Dan kunnen volgende afspraken die je maakt direct de prullenbak in.’ Wel erkende ze dat de hogescholen een lastige opdracht hadden: ‘We hebben misschien met zijn allen onderschat hoe groot die was.’
