Martijn Grul (23), derdejaars Communicatie aan de HU, is sinds begin september voorzitter van VIDIUS studentenunie, de Utrechtse afdeling van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb). Hij vond het ‘eng’ om te gaan studeren. ‘Maar ik had me voorgenomen om me niet tegen te laten houden: ik ga dit gewoon doen.’
Je bent altijd bezig met honderd dingen, staat op de website van jouw bedrijfje voor digitale media.
‘Haha, dat klopt. Maar het voorzitterschap van VIDIUS wordt mijn hoofdding. Het is een fulltime bestuursjaar, mijn studie ligt stil, maar ik probeer wel de minor “Leiderschap voor bestuurlijk actieve studenten” te volgen.’
Je was koud een dag voorzitter en toen voerde je al een ludieke actie met een tijdelijk tentenkampje, tegen de slechte huisvestingssituatie van internationale studenten. Geen toeval, want je was hiervoor bestuurslid van BuddyGoDutch dat zich inzet voor integratie van buitenlandse en Nederlandse studenten.
‘Klopt. Dat was lange tijd een kleine vereniging. Samen met HU-student Richard Gertsen en andere bestuursleden hebben we de zaak geprofessionaliseerd. We hebben bijvoorbeeld de banden aangehaald met universiteit en hogeschool en het matchingssysteem geautomatiseerd. We zijn ondertussen van 300 naar 800 leden per jaar gegaan. Er is nu een aanmeldingsstop ingesteld.’
‘Veel internationals verkeren in een soort bubble. Zij gaan vooral met elkaar om en niet met Nederlanders. Het concept van BuddyGoDutch is die filterbubble doorbreken en ze met Nederlandse studenten de stad en het land laten verkennen. Fantastisch om te zien dat er vriendschappen ontstaan. Sommige studenten reizen de wereld over om op bezoek te gaan bij hun buddy’s.’
Op 20 september staat weer een activiteit op het programma.
‘Dat is hét Matching Event van het jaar. De Nederlandse studenten en internationals kunnen elkaar in korte rondes ontmoeten en elkaar als persoon leren kennen.’
In Utrecht bestaat ook het Erasmus Student Network (ESN) dat zich ontfermt over de internationale studenten.
‘Voor buitenstaanders lijken die twee organisaties op elkaar, maar er is een principieel verschil. ESN Utrecht richt zich vooral op buitenlandse studenten: het bestaat uit zo’n 1400 internationals die worden begeleid door zo’n honderd Nederlandse studenten. Bij BuddyGoDutch is veertig procent Nederlands en zestig procent international. Wij richten ons veel meer op de integratie met Nederlandse studenten. In het verleden schuurde en botste het weleens maar we gaan tegenwoordig prima met elkaar om.’
Je noemde net Richard Gertsen als medebestuurder bij BuddyGoDutch. Jullie zitten beiden in de studentenfractie Vlijmscherp in de Hogeschoolraad (HSR).
‘Ja, ik probeer dat ernaast te doen. Zodra het voorzitterschap van VIDIUS te druk wordt, doe ik een stapje terug.’
Waarom hebben jullie Vlijmscherp opgericht? Er was al een studentenpartij, MUST, actief in de HSR.
‘Toen ik ging studeren, zat Richard als eenmansfractie in de raad. Ik kende hem nog uit mijn tijd op het mbo. Ik heb het Grafisch Lyceum in Amsterdam gevolgd en was bestuurslid van de Jongeren Organisatie Beroepsonderwijs (JOB), een landelijke vakbond voor het mbo. Richard zat toen in de studentenraad van ROC Rijn IJssel in Arnhem. We spraken elkaar regelmatig.’
‘Later waren we aan het borrelen en spraken we over MUST: het is de enige studentenfractie in de HSR. Dat is saai. En wij houden ervan echt kritisch te zijn. MUST was op dat moment niet kritisch genoeg, tegenwoordig doen ze het beter. In drie maanden tijd hebben we de fractie opgericht: standpunten verwoord, logo’s ontworpen, campagnemateriaal gemaakt. Op de eerste dag van de verkiezingen hing De Uithof vol met affiches van Vlijmscherp. MUST was zich echt kapot geschrokken. We hebben twee zetels veroverd.’
Was de overstap van het mbo naar hbo voor jou moeilijk?
‘Door het politiek beleid wordt het aan mbo’ers niet direct afgeraden om verder te studeren, maar zo voelt het wel. In mijn omgeving was ik een van de weinigen die naar het hbo ging. En door het leenstelsel wordt dat alleen maar erger.
Mij ging de overstap redelijk makkelijk af. Door mijn bestuursjaar bij JOB was is al veel bezig geweest met beleid, plannen en reflecteren. Ik had dus al ervaring met dergelijke hbo-competenties. Bij JOB heb ik leren organiseren. Ik hielp mee met demonstraties en manifestaties op te zetten tegen het leenstelsel.’
‘Maar toen ik Communicatie ging studeren, was ik best bang. Ik vond het eng. Ik kwam uit Heemskerk, een dorp, en ben meteen in Utrecht gaan wonen. Dat is best intimiderend. Maar ik had me voorgenomen om me niet tegen te laten houden: ik ga dit gewoon doen.’
Je bent ook webmaster geweest van de LSVb.
‘Ja, dat was een betaalde baan voor acht uur in de week. Een fantastische baan. De LSVb is het hart van activistisch studerend Nederland: er gebeurt altijd wat. Zo bedacht de voorzitter dat er geprotesteerd zou gaan worden tegen de verhoging van het collegegeld. Toen heb ik een nachtje doorgehaald en een nieuwe protestwebsite in het leven geroepen. Maar ik ben ermee gestopt want volgens de LSVb-statuten mag iemand geen medewerker zijn en tegelijkertijd bestuurslid van een lokale bond, zoals VIDIUS. Ik heb er nu ook geen tijd meer voor.’
Jouw IT-bedrijfje zal tegenwoordig wel een kwijnend bestaan leiden?
‘Haha, inderdaad. Ik hield me als zzp’er bezig met online campagnevoeren, social media-management maar ook het bouwen van apps en websites. Vooral voor startups in Amsterdam. Het afgelopen jaar heb ik aan interessante klussen gewerkt, maar dat gaat dit jaar niet meer. Ik ben wel met een groep mensen aan het bekijken of we een bedrijf kunnen oprichten dat zich richt op digitalisering van hoorcolleges. Maar dat kan pas na dit bestuursjaar.’
