Columns

Is dat geen mooie leeftijd om te sterven?

Noah column
Foto: Kees Rutten

De gemiddelde leeftijd van vrouwen die in Nederland aan corona sterven is 83 jaar. Bij mannen is dat 79. Nu we die feiten op een rijtje hebben, kunnen we gaan relativeren.

Ik zit thuis achter een computer te studeren. Ik mag niet klagen, ik ben immers jong en gezond, en heb de bijzondere kans om te kunnen studeren. Maar onlineonderwijs haalt niet het beste in me naar boven. Ik word geprikkeld noch geïnspireerd en loop vaak halverwege colleges naar de keuken om koffie te zetten. Om vervolgens te vergeten dat het college nog gaande is en dus terug te keren naar een uitgestorven Teams-vergadering.

Naast onlineonderwijs zijn er andere dingen die jammer zijn. De afgelaste vakanties, stages, festivals en Erasmus-exchanges. Werkloosheid onder jongeren, die vergeleken met vorig jaar zowat is verdubbeld. Weggestuurd worden uit de parken en het tijdig sluiten van de kroegen. Ondertussen worden we streng toegesproken door rectors, ministers en burgemeesters.

Kortom: het is als jongere op het moment niet erg leuk. Maar hee, het is voor niemand leuk. En je wilt natuurlijk niet verantwoordelijk zijn voor de dood van anderen.

Maar die gemiddelde leeftijd waarop mensen aan corona sterven zet me aan het denken. Is 83 niet een mooie leeftijd om te sterven? Ja, er zijn nu strenge maatregelen en dit zorgt voor minder verspreiding van het virus. Maar zouden er plots meer jongere mensen sterven als de maatregelen versoepelen en jongeren weer een stuk vrijheid terugkrijgen? Ik trek het in twijfel. Na nog wat onderzoek kom ik erachter dat – losstaand van de epidemie – vrouwen gemiddeld 83 en mannen 80 jaar worden in Nederland. Alleen bij de mannen scheelt het een jaartje. Huh?

Om dit eens door te nemen met een bejaarde, bel ik mijn oudtante van 85. Ik vraag haar of zij denkt dat dit de juiste manier is, hoe we het nu allemaal doen. ‘Ik ben al jong geweest,’ zegt ze. ‘Dat jullie jongeren een stuk vrijheid en onbezorgdheid inleveren voor ons vind ik jammer. Wij gaan toch dood binnenkort, die paar maanden meer of minder maakt ook niet zo veel uit.’ Van haar hoeven wij ons niet in te houden, en ook niet asociaal te voelen.

83 en 79. Ik krijg de cijfers niet uit mijn hoofd. Waarom zijn we hiermee bezig?


UPDATE 27-9-2020

Ik krijg redelijk wat reacties op mijn column, wat leuk is en dank jullie wel daarvoor. Maar het heeft me ook aan het denken gezet. Ik ben me er immers van bewust dat een klein aantal jongeren erg ziek wordt van het virus. Deze casussen zijn schrijnend en moeten meer gehoord worden. 

Toch denk ik, kijkend naar het grotere plaatje, dat we de discussie vrijheid-veiligheid open moeten houden. En dat we kritisch de volgende vraag moeten benaderen: wanneer is het ons waard om vrijheidsbeperkingen in te stellen voor het overige deel van de bevolking?

Ook interessant: Dit vinden studenten van hun imago in tijden van corona