In de familieapp krijgen we van broer Jesse een lijst doorgestuurd. Op die lijst houden ze bij wie er allemaal corona hebben in zijn studentenhuis. Onder ‘ja’ staan 24 kruisjes.
Jesse woont in een studentenhuis met 25 man, en op een na heeft iedereen corona. ‘De GGD heeft alle contactonderzoeken meteen opgegeven’, aldus mijn bijna afgestudeerde broertje van 21. Gelukkig zijn ze binnengebleven en hebben ze anderen niet besmet.
Het begint allemaal met onzekerheid. Drie mensen voelen zich niet zo lekker en dus gaat iedereen vanaf die zondag in quarantaine. Maar het is al veel te laat: corona zit al overal in dat gigantische studentenhuis.
Conclusie coronameeting, luidt het die middag in de huisapp. Mondmaskers verplicht, mensen zonder klachten moeten voor iedereen koken en er zijn drie soorten wc’s: besmet, potentieel besmet en waarschijnlijk niet besmet.
Jesse heeft geen klachten en staat een week lang met drie anderen voor 22 man te koken. Alles klaarmaken, op de borden scheppen en buiten serveren waar iedereen in de tuin op anderhalve meter afstand zit: al met al een behoorlijk klus.
Door de week heen druppelen de uitslagen binnen. Jesse maakt een quiz: hoeveel mensen gaan positief testen? De winnaar, met 22 van de 24 besmettingen goed, krijgt een prijs – een Gladiatorbiertje.
Zo veel mensen in quarantaine, ze maken er wat van. Jonas proeft niets meer, hij doet een smaaktest. Geblinddoekt proeft hij wodka en chocomel, maar tevergeefs. De arme jongen kan het allemaal niet onderscheiden. Schatergelach klinkt van onder de mondkapjes van de anderen daarbuiten in de tuin. Dan krijgt Jonas ketchup en mayo voorgeschoteld. Enkel aan de textuur herkent hij de verschillen.
‘I stay positive!’ klinkt het weer in de app. Nog een huisgenoot positief getest en dat leidt tot joelende reacties. Dat betekent dat je van de landelijke corona infolijn met de andere ‘positieven’ mag chillen! Veel gezelliger.
Ook Jesse krijgt corona. ‘Voel me niet zo fit’, stuurt hij naar mijn familie, ‘Heb last van hoofdpijn en beetje verkouden.’ Na enkele dagen is dat alweer voorbij. In het huis heerst vooral verkoudheid en een jongen heeft twee dagen koorts. Ook heeft een meisje geen enkele klacht, maar is ze wel positief getest. Stiekem borrelt bij de huisgenoten de vraag op: is dit virus nou waar heel de wereld plat voor ligt? Ze staan versteld.
Het vriendinnetje van Jesse is de vrijdag voor de quarantainestart nog langs geweest. Ze heeft astma en krijgt na enkele dagen ook klachten. Na haar test wacht ze drie dagen en besluit zelf maar de GGD te bellen. “Ja, je bent positief getest. Je wordt over een paar dagen gebeld met dit nieuws.”
Maar hoe is dat, om astma en corona te hebben? Eigenlijk heeft ze minder last van benauwdheid dan met haar normale bronchitis en astma. Lotte antwoordt: ‘Als ik niet in contact was geweest met Jesse had ik nooit bedacht dat ik me moest laten testen.’
‘Bizar’, zegt het huis. Niemand had ingeschat dat dit virus zo weinig doet met deze 26 jonge mensen. ‘We offeren echt veel op voor dit kleine beetje snot’, zegt Jesse.
Nu mogen ze weer naar buiten. Niet dat ze ergens heen kunnen, maar gewoon een blokje om en langs de supermarkt is al leuk. Overigens is dit de tweede keer quarantaine voor het huis. Jesse: ‘De volgende laat hopelijk iets langer op zich wachten. Maar met zo veel mensen in een huis is het een kwestie van tijd voor het weer gebeurt.’
