Student en start-up

‘Fuck it, ik ga het gewoon doen’

Foto: Kees Rutten

In deze tiende en laatste aflevering met studenten die een eigen bedrijf zijn gestart, interviewen we Max de Klerk (25). Vorige week rondde hij zijn studie Creative Business af. Nog voordat hij aan deze studie begon, richtte hij in 2017 met een vriend Sportjobbys op: een recruitmentbureau voor banen in de sport. De komst van het virus deed de start-up de das om, maar spijt heeft de enthousiaste ondernemer niet. Een nieuw bedrijf staat in de startblokken en binnenkort begint hij aan een fulltime traineeship. ‘Mijn ervaring als ondernemer heeft me geholpen deze baan te krijgen.’

Wat is Sportjobbys precies?
‘We begonnen als een recruitmentbureau, voor banen in de sport zoals sportcoaches en trainers. Met Sportjobbys richtten wij ons op de Chinese markt. In China is er de afgelopen jaren een enorme boost geweest op het gebied van sport. De Chinese overheid investeerde bakken met geld en er is veel vraag naar westerse kennis om de sportsector daar naar een hoger niveau te tillen. De verbinding tussen Chinese clubs daar, en sportscholen en coaches hier is zwak. Wij wilden daar op inspelen, door ervoor te zorgen dat de twee partijen elkaar gemakkelijker konden vinden.

We richtten een platform op, een website waarop de Nederlandse coaches zelf konden adverteren en partijen in China gemakkelijk een goede kandidaat zouden kunnen vinden. Haha, dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan.

Max de Klerk met sporters uit China

In China zijn westerse websites enorm slecht te bereiken. We bleken zelf te moeten gaan bemiddelen tussen de twee partijen, om ze aan elkaar te koppelen. Dat was best leuk om te doen – we zijn zelfs nog op zakenreis geweest naar China – maar het kostte te veel energie en tijd. Het was ook niet mijn droombaan: de hele tijd gezeik van beide partijen te moeten aanhoren. Maar ja, zo gaat dat: je komt erachter hoe de markt echt werkt. En dan ga je op je bek.’

Hoe kwamen jullie op dit idee?
‘Een aantal jaar geleden werd mijn co-founder gevraagd om in China basketbalcoach te worden. Dat vond hij heel tof, maar uiteindelijk heeft hij het niet gedaan, omdat hij er geen informatie over kon vinden op internet. Daar wilden wij iets aan verbeteren.’

Hebben jullie veel moeten investeren?
‘Wij hebben allebei flink wat tijd en energie gestoken in Sportjobbys. En door te lenen bij Ome DUO heeft die ook een bijdrage geleverd, haha. Door de jaren heen is de lening wel gegroeid – iets om altijd in de gaten te houden – maar je kunt het altijd terugverdienen.’

Was het te combineren met je studie?
‘Zo nu en dan was dat pittig. Gelukkig mocht ik mijn stage lopen bij mijn eigen bedrijf. Mijn co-founder was toen net gestopt met zijn baan en we waren heel blij om er fulltime aan te kunnen besteden. Die eerste maanden hebben we er keihard aan gewerkt. En toen kwam corona…

Niemand mocht reizen, en al helemaal niet naar China. Dat was funest voor ons. Eerst was ik nog in ontkenning, het kon niet waar zijn. Op een gegeven moment had ik een overleg met mijn stagebegeleider en hij vroeg: “Wat is je plan B?”

“Een plan B?”, dacht ik. Waar heb je het over? Er is geen plan B! Ik was zó gefrustreerd en boos en liep naar buiten. Toen kwam het inzicht – met veel frustratie – dat het niet zou lukken met Sportjobbys. We probeerden in de resterende stageperiode nog op andere manieren aan waardecreatie te doen voor ons platform. Coaches konden bijvoorbeeld hun cv zo aantrekkelijk mogelijk maken bij ons, maar dat was een wanhoopspoging. Er was totaal geen animo voor.

‘Hoewel we er nooit aan verdiend hebben, heb ik er zo ontzettend veel van geleerd en zoveel coole dingen gedaan’

Die tijd was confronterend. Twee weken lang was ik burned-out. Ik wist niet wat ik wilde, wat ik moest gaan doen. Toen ging de knop om. Het dwong me na te denken over waar ik nu een weg in wilde vinden. Het leukste onderdeel van Sportjobbys vond ik het ervoor zorgen dat het idee en het bedrijf konden groeien. En meer mensen konden bereiken. Daarop zette ik mijn koers voort: growth hacken (een relatief nieuwe vorm van marketing; red.)’

Hoe zie je de toekomst?
‘Ik ga beginnen aan een traineeship bij een bedrijf dat aan growth hacking doet voor bedrijven. Eigenlijk precies hetgeen waarop ik mijn zinnen had gezet. Ik zou zeker nog een keer een start-up beginnen, er staat er zelfs al een in de kinderschoenen. Een T-shirtmerk voor mensen met lange ruggen. Hoewel we er nooit iets aan hebben verdiend, heb ik er zo ontzettend veel van geleerd en zoveel coole dingen gedaan.’

Wat heb je geleerd?
‘Dat je soms moet denken: fuck it, ik ga het gewoon doen. Het is fantastisch om te zien hoe ver een idee kan komen als je het gewoon gaat uitwerken. Als die knop eenmaal om is, dan is ontzettend veel mogelijk. Die ervaring is misschien nog wel leerzamer geweest dan mijn studie, haha.’

Meer lezen over studenten en hun start-up? Hier vind je de eerder verschenen artikelen uit deze rubriek.