Of het nu zakelijk is of privé, netwerken doen we eigenlijk de hele dag door. Ga eens bij jezelf na: wanneer heb je voor het laatst beroep op je netwerk gedaan? Waarschijnlijk vandaag nog toen die collega aan je uitlegde waar dat leuke Italiaanse restaurant zat. Of vanochtend, toen het handige neefje van een goede vriendin werd ingeschakeld om naar de gecrashte computer te kijken.
Netwerken is minstens zo belangrijk als solliciteren’, zegt Femke Hovinga, voorzitter van studentenbelangenorganisatie USF en journalistiekstudent. Speciaal voor de netwerkleken onder ons organiseert USF netwerktrainingen op maat. Hele studentenverenigingen tot freelancers die op zoek zijn naar een klus, iedereen kan aankloppen voor een middagje zakelijk socialisen.
Een van de belangrijkste onderdelen binnen de USF netwerkcursus is volgens Femke, zelf ook een van de trainers, de elevator pitch. Oftewel: verkoop jezelf binnen een halve minuut in de lift. ‘Dat kan natuurlijk ook bij de koffieautomaat of tijdens het wachten op de trein toegepast worden’, verduidelijkt Femke. Ongedwongen, informeel en via via, dat lijken de toverwoorden van het ideale netwerken.
Met die drie termen in je achterhoofd en de juiste aanpak en instelling, vormt een netwerk zich vanzelf, vindt netwerkexpert Jos Hezewijk. ‘We kennen allemaal de six degrees of separation-theorie: via zes mensen ken je de hele wereld, ongeacht waar je vandaan komt.’ Met andere woorden: mocht je met iemand in contact willen komen dan zal dit altijd via via moeten lukken. Deze theorie is natuurlijk altijd een handig en geruststellend uitgangspunt wat betreft het vinden van een baan of opdracht. Volgens Hezewijk gaat het niet zozeer om de grootte van je netwerk. ‘Het gaat meer om de toepassing
koffieautomaat
Zorgen dat je weet waar je moet zoeken, en hoe mensen je kunnen vinden. Volgens Hezewijk moeten we het dichtbij huis zoeken. De meeste afspraken komen in intiemere gelegenheden tot stand, zoals de al eerder genoemde koffieautomaat in plaats van de netwerkborrels.
Dit beaamt ook Marijke Krabbenberg, personal brainstormer en initiatiefneemster van de informele vrouwennetwerkavonden Bites and Bussiness. De zesendertigjarige Krabbenberg werkte jarenlang in het bankwezen. Tot ze erachter kwam dat ze tijdens brainstormsessies andere mensen goed kon helpen met het maken van plannen en ideeën. Zo creëerde ze een nieuw beroep: dat van Personal Brainstormer. ‘Mensen kunnen mij inhuren tijdens brainstormsessies. Ik stuur ze aan, door middel van opdrachten en het geven van tips.’ Zeventig procent uit haar klantenbestand komt uit Krabbenbergs directe omgeving. Via via dus.
Maar heb je eenmaal je contacten, dan is het van belang ze warm te houden. ‘Zorg dat mensen aan je denken. Dat je bij iedereen in het bestand zit. Af een toe een belletje, een mail of afspraak over en weer’ , aldus Hezewijk.
Via via bleek ook voor Stephanie Teters (21) , communicatiefunctionaris van de UIT-week (Utrechtse Introductieweek in Utrechtintroductie voor nieuwe studenten) en student communicatie, the magic word toen zij werd benaderd voor haar huidige functie. ‘Zelf was ik nooit op het idee gekomen om mee te werken aan de UIT-week. Tot ik op een gegeven moment werd gebeld door iemand van de opleidingscommissie van mijn studie. Of die introductiecommissie (ICU) niks voor mij was. Ze zochten nog mensen van de HU en hadden die functie kennelijk meteen aan mij gekoppeld.’ Opvallen, dat is volgens Stephanie het belangrijkste als het om netwerken gaat. ‘Mensen moeten je kennen.’
Ze zet zich echter niet in de kijker met een schreeuwerige jurk of extreem gedrag ‘want dat kan weer tegen je werken’, maar door vooral goed te luisteren, dingen te onthouden en veel van zichzelf te laten zien. ‘Netwerken hoeft niet altijd zakelijk en stijf te zijn. In de praktijk merk ik dat mensen het veel leuker vinden om over persoonlijke zaken te kletsen. Vertel bijvoorbeeld iets over je hobby zodat je gesprekspartner een profiel kan schetsen en andersom. Zo blijf je hangen en dat kan altijd van pas komen.’
Dat het ook andersom goed werkt, merkt Stephanie vooral tijdens haar huidige werkzaamheden. ‘Momenteel ben ik bezig met het samenstellen van een redactie van de UIT-krant. Voordat ik een algemene oproep doe, stuur ik dan toch eerst een mailtje onder mijn kennissenkring rond met de vraag of ze nog geschikte kandidaten weten. Of ze het misschien zelf leuk vinden om te schrijven. Dat doe ik ook omdat ik weet dat de mensen om mij heen precies weten wat ik zoek. Dat scheelt mij een hoop tijd en bovendien heb ik straks de garantie dat ik met een leuke ploeg mensen aan de slag kan. Dat werkt dus aan beide kanten.’
Sta open
Naast opvallen en nuttig benutten van je netwerk, draait het volgens Marijke Krabbenberg ook om het openstellen van je visie. Marijke: ‘Schrijf mensen niet te snel af. Je kunt wel denken dat de tandarts geen grafisch vormgever kent, maar wie weet is hij of zij er wel met een getrouwd. Verbanden zijn zo ontstaan’, adviseert de Personal Brainstormer.
‘Het is zo belangrijk om in mensen te investeren en zorgen dat mensen je onthouden.’ Dat valt of staat, volgens de netwerkexpert Jos Hezewijk, vooral bij de eerste indruk. ‘Je moet altijd alert zijn op een onverwachte belangrijke ontmoeting. Zelfverzekerd zijn en goed weten wat je wil, maakt al snel een goede indruk. Als jij heel goed weet wat je wilt en wat je kunt bieden en dat leuk kan presenteren, komt het goed.’
En dat is nu juist het probleem van filmmaakster Roos Stelling (30). Ze studeerde met een onderscheiding af aan de filmacademie in Brussel. ‘In mijn branche geldt: je eindexamenwerk is je visitekaartje.’ Reden genoeg voor allerlei aanbiedingen, zou je denken. Maar dat liep anders. ‘Ik kan mezelf niet goed verkopen. Dat is het punt. Het voelt als opscheppen en daar hou ik niet van. Een oud-studiegenoot van mij dweept met zijn examenfilm. Hij houdt een fantastisch praatje, zorgt altijd dat hij een paar dvd’s bij zich heeft en geeft deze aan iedereen die maar een beetje geïnteresseerd is. Zijn opdrachten stromen binnen. Ik doe dat niet, misschien ben ik te bescheiden, maar zo werkt het bij mij niet. Ik zorg gewoon dat, als ik een kans heb, ik die ook waar maak. Daarna ga er vanuit dat iemand mij belt en hou de contacten warm door een mailtje te sturen.’
Inmiddels heeft ze besloten vader Stelling als kruiwagen te gebruiken en deed ze script en continuiteit voor Duska, de film van Jos Stelling. ‘Ik wilde het eerst niet, maar mijn vader wist zeker dat ik het kon, bij zijn vorige film heb ik ook een paar dagen meegeholpen. Hij heeft me overgehaald. Tja..via, via, zo werkt het toch. Als je een kans hebt, moet je die grijpen. Dat ze het werk kennelijk goed heeft gedaan, blijkt uit het feit dat Roos sindsdien door verschillende partijen benaderd wordt.
Klik hier voor netwerktips en valkuilen!
