Tijdens de tweede dag van de Utrechtse Introductie Tijd is het zover: de verenigingsmarkt. Hét moment voor studenten- sport- en gezelligheidsverenigingen om nieuw bloed te verwerven voor het aankomend studiejaar. Maar een paar van hen hebben wel erg weinig plaat…
‘Ja, nou, ik weet ook gewoon niet meer welke van mij is’, zegt een jongen wanhopig terwijl hij een verregende lok bruin haar uit zijn gezicht veegt. In het zijvak van zijn rugzak zit een halfvol flesje bier. ‘Er staan hier dertig van die OV-fietsen bij elkaar, hoe moet ik in vredesnaam onthouden welke de mijne is?’ Het clubje naast hem is duidelijk succesvoller geweest in de zoektocht en leunt verveeld met de fiets tegen een boom terwijl het op de zoekende jongen wacht. ‘Zoek nou maar gewoon verder, dan kunnen we naar de kroeg!’ klinkt het lachend.
Het begint harder te regenen en voor de ingang steken twee meisjes hun paraplu’s op. ‘Dit gaat ‘m niet worden hoor’, zegt één van hen. Emma (18) – met bebloemde paraplu – vertelt dat ze vanuit Ermelo naar het Griftpark zijn afgereisd vandaag. ‘Vijfenveertig minuten met de trein en toen nog een dik uur lopen’, om vandaag de infomarkt bij te wonen. ‘We willen allebei graag bij een vereniging. Het liefst bij ‘Veri’ of de UVSV. Omdat we te laat waren met het inschrijven voor de UIT worden we nu niet toegelaten op de markt.’ Emily (20) knikt instemmend. ‘Best een eind reizen voor een dichte deur’, zucht ze beteuterd.
Binnen de hekken van de markt klinkt het zompige geluid van voetstappen in het modderige gras en zijn hier en daar wat sippe gezichten te bespeuren. Estelle (21) heeft haar groepje even verlaten om zelf wat verenigingskraampjes te bezoeken. Haar doel vandaag was binnenkomen bij Veritas of UVSV, maar dat is niet gelukt. ‘Ik ben eigenlijk best teleurgesteld. Ik wilde het zo graag, maar de inschrijvingen van Veri en UVSV waren in no-time vol.’ Estelle stond – net als vele anderen – al om 07.30 vanmorgen voor de deur van de verenigingen om een plekje te veroveren. ‘Het was niet te doen. Er stonden mensen met hun slaapzak op de stoep. Die lui hebben daar overnacht om een plekje te krijgen!’ Nu struint ze wat kraampjes af, in de hoop een andere vereniging te vinden die bij haar past. ‘Biton leek me ook leuk, dus wie weet is dat iets voor me.’
Lisa (18) heeft die hoop opgegeven. ‘Ik ben moe, doorweekt en heb sinds zeven uur ‘s ochtends voor de deur gestaan bij Veritas. Ze lieten ons gewoon verkleumen en na vier uur wachten in de miezer kregen we alleen te horen: ‘Jammer, alles is vol’. Nu wil ik alleen nog maar iets eten en droge kleren aan.’ Sam (21) bemant de kraam van UNITAS en herkent dit verhaal. ‘Het was hectisch. De aanloop van studenten was groot en de inschrijvingen zaten zo vol.’
Bij de kraam van Biton hangt een vrolijkere sfeer. ‘Bij ons is er nog plek en is iedereen welkom! Onze vereniging bestaat uit een verzameling uiteenlopende mensen, dus er is voor elk wat wils!’
Een kolonne van tien mensen in regenpak beweegt naar de uitgang als de miezer omslaat in een stortbui. Anouck (18) kijkt om zich heen. ‘Ik hoefde zo nodig niet naar deze markt. Een vereniging is niets voor mij. Ik weet niet waar we nu naartoe gaan, maar zolang het overdekt is ben ik blij.’
Een man in een zwart jack met ‘BEVEILIGING’ erop gedrukt opent het hek en laat de groep het terrein verlaten. ‘Eigenlijk ben ik aangenaam verrast door de opkomst vandaag’, stelt hij. ‘Die verenigingen moeten wel erg gezellig zijn als mensen zelfs in dit weer komen kijken!’
Ook interessant: VIDEO: Wat verwachten studenten van de UIT?
