Een inspirerende ontmoetingsplek. Dat moet Studium Generale (SG), volgens nieuwbakken coördinator Joost de Bruin (33) zijn. Een interview met een bevlogen mens.
Met deze nieuwe aanstelling heeft Joost ‘de ideale baan binnen de Hogeschool Utrecht gecreëerd’. En hij kan het weten, want hij is inmiddels al bijna 16 jaar een van de meest bevlogen spreekbuizen vanuit de hogeschool. Eerst als student in de jaren ’90 bij de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) en de Nationale Jeugdraad. En sinds 2005 heeft hij een vinger in de HU-pap als docent pedagogiek, voorzitter van de Faculteitsraad (FMR) en lid van de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR).
We schrijven 1992. De eerste keer dat Joost iets gedaan krijgt op de hogeschool. ‘Bij het oude gebouw van de faculteit Educatie waren twee fietsenstallingen. Een voor studenten en een bewaakte voor docenten. De fietsen van studenten werden vaak gejat, omdat die stalling niet op slot kon. Dat vond ik zo stom. Ikzelf had namelijk een gloednieuwe racefiets waarop ik elke dag vanuit IJsselstein kwam. Als die gejat werd, was ik letterlijk en figuurlijk ver van huis. Ik wilde ook toegang tot de bewaakte fietsenstalling dus ging ik eerst een beetje tegen het gezag schoppen. Daarna ben ik het gesprek aangegaan en voor ik het wist had ik als enige student de sleutel van die bewaakte stalling. Toen dacht ik: “Als ik het voor mezelf kan regelen, waarom dan niet voor de hele faculteit?”’
Zijn kracht ligt in het enthousiastmeren van de mensen om hem heen. Of zoals Joost het zelf omschrijft: het overbrengen van energie. ‘Toen ik tegen mijn tegen mijn vader vertelde dat ik bij de studentenvakbond ging riep hij: “Dan word je hopelijk toch niet zo’n rooie rakker?!” Mijn vader heeft een eigen zaak gehad en had niet zo’n positief beeld van vakbonden. Hij dacht dat ik bij een anarchistisch zooitje relschoppers terecht zou komen. Ik heb hem uitgelegd dat de vakbond juist hard nodig is. Dat als bijvoorbeeld mijn broer Menno – die vanaf zijn geboorte een longafwijking heeft – een periode erg ziek zou worden, de studentenvakbond er voor zorgt dat hij een jaar langer studiefinanciering kan krijgen. Dat opende ook zijn ogen.’
Hoe leg je je nieuwe functie bij Studium Generale aan je vader uit?
‘Dan leg ik uit dat ik coördinator ben van een bureau dat Studium Generale heet. En dat we met dat bureau een inspirerende plek creëren voor studenten en medewerkers die verder dan hun opleiding willen kijken. En dat ik debat op gang wil brengen over onderwerpen binnen hogeschool en aansluiten bij maatschappelijke discussies. Studium Generale geeft studenten en medewerkers van de hogeschool de mogelijkheid om in contact te komen met mensen van andere opleidingen. Dit proberen we onder drie pijlers te organiseren; via het debat en via het stimuleren van kenniscirculatie en via innovatief onderwijs.’
Een nieuwe coördinator, betekent dat ook een nieuwe wind?
‘Deels. Studium Generale gaat meer dan de afgelopen jaren inzetten op debat binnen de hogeschool. Met name op het gebied van maatschappelijke discussies en interne onderwerpen als internationalisering. Dit zijn onderwerpen waar men binnen de hogeschool al mee bezig is, alleen weten we het vaak niet van elkaar. Neem bijvoorbeeld de Vogelaarwijken of probleemjongeren die in Gouda een buschauffeur bedreigen: op de HU lopen mensen rond met kennis over hoe daarmee om te gaan, mensen die regelmatig probleemwijken bezoeken. Maar de hogeschool laat nog te slecht zien wat ze in huis heeft. Medewerkers lijken het gênant te vinden waar ze trots op zijn. Heel Nederlands.’
En naast dat debat?
‘Studium Generale organiseert twee keer per jaar een cursusprogramma voor studenten en medewerkers van de HU. Soms organiseren we een cursus eenmalig, soms keert een succesvolle cursus terug. Van cursussen wereldgeschiedenis en wereldpolitiek tot masterclasses Songschrijven in aanloop naar de HU Popprijs, die we zelf organiseren. Belangrijkste aan onze cursussen is dat je ze volgt met studenten van verschillende opleidingen en mensen die iets extra’s van hun studie verlangen.’
Je draagt verschillende petten binnen de hogeschool. Is dat soms niet verwarrend?
‘Nee, hoor. Ik doe er juist mijn voordeel mee. De combinatie houdt me scherp. Ik zou gek worden als ik maar kan focussen op een ding. Nu zit ik het ene moment beleidsrapporten door te spitten, terwijl ik het andere moment als docent voor de klas sta. Ik doe het beiden even graag. Voor mij is dit de leukste baan binnen de HU.’
Studium Generale wordt ook op de universiteit aangeboden. Wat is het verschil tussen het programma van de HU en de UU?
‘Bij ons draait het om interactie, aan de universiteit vooral om lezingen. Gastsprekers laten hun visie zien. Dat kan hartstikke interessant zijn, maar ik ben van mening dat je door middel van een debat zoveel dichter bij de oplossing voor een probleem komt. Voor dit komende collegejaar wil ik bijvoorbeeld een NS-topman uitnodigen om met HU’ers te brainstormen over het fileprobleem. Zo zet je twee partijen bij elkaar die beiden baat bij de oplossing hebben. Je bundelt als het ware de gezamenlijke energie om verder te komen. Een ander vraagstuk dat ik wil aansnijden is overgewicht. Dan kan ik wel een diëtist aan het woord laten die vertelt wat je allemaal wel en niet mag eten. Interessanter is om er een werktuigbouwkundige naast te zetten en ze samen laten werken aan de oplossing. Dat werkt veel effectiever. Twee weten meer dan een, samen heb je een veel grotere invloed.’
Door wie laat Joost de Bruin zich inspireren?
‘Dat kan van alles zijn. Het kan een band zijn die vol bezieling op het podium staan, maar het kan ook een eerstejaars student zijn die haar droom over het hebben van een zorgboerderij aan het verwezenlijken is. Iedereen kan mij inspireren. Als ze maar staan voor wat ze zijn en het met oprecht enthousiasme gebeurt. Natuurlijk moet ik me er enigszins mee identificeren. Geert Wilders is bijvoorbeeld ook bevlogen in zijn denkbeelden, maar uit zo’n persoon haal ik totaal geen inspiratie.’
Naast je werk op de hogeschool maak je deel uit van een dj duo De Domdraaiers en train je een damesvoetbalteam. Ben je eigenlijk wel eens alleen?
‘Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd weinig toekom aan het lezen van een boek. Dat vind ik wel jammer, ja. Maar ach, dit is wat ik echt leuk vind. En ik weet waar mijn grenzen liggen. Ik doe dit nu al een aantal jaar en een sabbatical heb ik al op mijn 23ste gehad. Toen deed ik echt te veel en moest ik even tot rust komen. Sindsdien ken ik mijn grenzen. Ik luister goed naar mijn lichaam. Zodra dat gaat tegenstribbelen, is het tijd om rustig naar de sauna te gaan of lekker een boek te lezen.’
Je loopt hier 16 jaar rond. Ben je langzaam aan het vergroeien met de HU?
‘De HU is een grote organisatie dus ik heb ik hier nog voor jaren uitdaging. Ik zie mezelf dus niet snel vertrekken. Toch kan ik me voorstellen dat ik op een gegeven moment iets anders ga doen om even weg te zijn van de instelling. Om niet vast te roesten in een afgebakend wereldje. Volgens mij is dat voor alle docenten goed om af en toe los te komen. En dan terugkeren vol nieuwe energie en een ruimere blik.’
Persoonlijk
Hyves – Myspace
Kroeg – Bios
CD – Concert
RTLnieuws – Achtuur Journaal
Hiphop – Indie
Besturen – Lesgeven
GroenLinks – VVD
Domdraaiers – Damesvoetbal
Nog 16 jaar HU – Landelijke politiek
Volle zaal – Goede discussie met tien geïnteresseerden
Grote stad – Dorp
Klagers – Zwijgers
Restaurant – Zelf koken
