Na vier maanden stagelopen zet ik weer voet aan de HU. Om me heen kijkend besluit ik dat alles nog hetzelfde is, gelukkig. Dan loop ik de foodcourt van Padualaan 101 binnen en blijkt niet álles hetzelfde. Wat krijgen we nou? Een bubble tea-kraam? Why?
Het moet niet gekker worden. Mijn gehele HU-carrière hoor ik medestudenten klagen over het te dure eten dat de HU aanbiedt en in plaats van daar iets mee te doen, dacht de HU: nu zijn de drankjes aan de beurt.
Ik ken het concept van bubble tea: thee, melk, vruchtensiroop en tapiocaballetjes die barsten in je mond. Een populair drankje, vooral onder jongeren. Zelf had ik het idee dat het tijd werd voor een goedkope tostikraam, maar de HU had andere plannen. Hebben studenten al die tijd écht verlangd naar tapioca?
Student Orthoptie Daan (27) wel. ‘Ik haal regelmatig bubbletea. Die van de HU heb ik nog niet geproefd, maar dat ga ik binnenkort zeker doen. Op de Padualaan 101 hebben ze altijd heel divers eten, dat is fijn. Wat ik vervelend vind, is dat de kraampjes zo vroeg dichtgaan. Ik volg een minor die ’s avonds is en dan kan je niks meer eten. Blijf langer open!’
Redelijk overdreven, vindt student Docent Omgangskunde Mandy (28). ‘Ik ken het niet, maar ik gok dat het niet heel onmisbaar is. Er is al zoveel luxe eten te krijgen op de HU. Ik zou dan eerder iets gezonds goedkoper maken, anders gaan we wel heel erg de Amerikaanse kant op. Er is ook niks mis met een meegenomen lunch van thuis. Goedkoper ga je niet krijgen.’
‘Het ziet er vies uit’, vindt student Human Resource Management Rosa (23). ‘Ik vrees dat je mij niet bij die kraam zal zien staan. Het trekt me totaal niet. Ik ben niet vaak op de HU en als ik er ben heb ik genoeg aan MAMS. Voor mij is het vooral belangrijk dat er lekkere koffie te halen is, zodat ik de dag doorkom.’
Ik ben het met Rosa eens. Er klinkt toch niets onaantrekkelijker dan glibberige balletjes die als een puist uiteenspatten in je mond?
Een gevarieerd aanbod
Hoofdaannemer van de foodcourt op Padualaan 101 Ngoc Luu legt uit waar het idee voor een bubble tea-kraam vandaan kwam: ‘We noemen het deel waar nu de bubble tea te koop is ‘de proeftuin’. Daarbij rouleren we in leveranciers en bubble tea vonden we goed passen bij het bestaande assortiment. We regelen dit samen met MAMS. Bij Hoi Anh hebben we broodjes, warme gerechten en koude drankjes, terwijl MAMS weer goed is in warme dranken en gebak. Bubble tea vonden we een mooie aanvulling.’
Maar vijf euro voor een (mierzoet) drankje? Daar kan ik een maaltijd voor twee personen voor in elkaar flansen. Jongeren zijn al in het nieuws vanwege verminderde koopkracht en obesitas is ook een probleem.
Ngoc Luu: ‘Ons menu varieert in prijs: je kan gaan voor een goedkope snack, of een duurdere maaltijd. In vergelijking met voor de coronacrisis is alles duurder geworden, daar kunnen wij niks aan doen. We vinden het jammer om te horen dat studenten ons menu duur vinden. We wilden ons bestaande assortiment aanvullen met iets dat erbij past. Het is een mix van gezond en lekker: bij MAMS zijn er gezonde sapjes, en de bubble tea varieert in zoetheid. Studenten kunnen dus zelf kiezen hoe ongezond ze het maken. Het blijft een lekkernij en geen enkele lekkernij is gezond. Het is ook niet zo dat ze het moéten kopen.’
Plastic is nodig
De HU heeft duurzaamheid hoog op de agenda. Waarom dan al dat plastic? ‘We proberen zo duurzaam mogelijk te zijn waar dat kan. Onze rietjes zijn van suikerriet, maar voor de bekers is nog geen goede oplossing gevonden. Papier is niet geschikt voor bubble tea en glas is niet te doen. Men kan wel eigen bekers meenemen en we verkopen ook herbruikbare Tumblers. De HU wil duurzaam, maar ik vraag me af of de student dat ook wil. Er worden veel plastic flesjes verkocht, ook niet erg milieuvriendelijk. Ik heb het gevoel dat de student in die zin minder met duurzaamheid bezig is.’
Probeer het eens
Misschien is mijn mening over bubble tea voorbarig. Toen ik begon aan dit stuk had ik het nog niet geproefd en dat is op z’n minst nodig om er een oordeel over te kunnen vellen. Daarom heb ik gelijk twee smaken geprobeerd: de brown sugar milk tea met boba pearls én de mango green tea met peach poppings. Een hele mond vol, letterlijk en figuurlijk. Beiden niet mijn ding, maar ook niet vies. Maar als deel van een proeftuin past het misschien wel bij de zomer die er aankomt. En daarna misschien toch die goedkope boterhamkraam?
