Hanneke de Raaff is vierdejaars student aan het Instituut voor Gebaren, Taal & Dovenstudies (IGT&D) en tolkt voor doven en slechthorende op het Nederlands Film Festival. De 26-jarige studente tolkt Zoop in Afrika in het Louis Hartloopercomplex. Naast vrijkaartjes en stagevergoeding krijgen de studenten een flinke dosis praktijkervaring.
Hoe beviel het?
‘Het was leuk om te doen en een goede ervaring. Ik had net een schoolklas met doven, slechthorenden en kinderen met taal en spraakproblemen. De film was te volgen via mij en twee andere tolken. Ook was er ondertiteling en een ringleiding, een apparaat dat het geluid naar de gehoorapparaten leidt. Ik moet Zoop in Afrika nog een keer tolken, maar dan met ze tweeën.’
Moeilijk?
‘Nee. We hebben de film thuis kunnen voorbereiden en hulp gehad vanuit de hogeschool. Een film is per definitie niet lastiger dan een gesprek. Het lastigste is dat je een film niet stop kunt zetten. Je moet altijd doorgaan. In een film kun je je wat meer uitleven in de invulling van een personage en dat maakt het extra leuk om te doen.’
Wat heb jij met film?
‘Ik ben een liefhebber van films. Thrillers, dans, actie en animatie zie ik graag. Nederlandstalige films vind ik ook prettig om naar te kijken. Vroeger heb ik toneel gespeeld. Dat ik nu naast het witte doek kan staan heeft daar wel iets mee te maken.’
Welke film wil je nog tolken?
‘Ik heb altijd met kinderen gewerkt en wilde daarom graag Zoop in Afrika vertolken. Mijn favoriete films zijn De Nachtrit en De Dominee, die lijken me leuk. Engelse films zijn nu nog te moeilijk, die moet je eerst naar het Nederlands omzetten en daarna in gebarentaal. Als het volgend jaar kan, wil ik weer tolken op het Film Festival.’
