Samen met zeven klasgenoten maakte Marjolein van Leeuwen (20), tweedejaars culturele maatschappelijke vorming, de tentoonstelling ‘Met de wind in de zeilen’. Tien weken lang onderzochten de studenten het nut van opbouw- en jongerenwerkers in de Zuilense Zwanenvechtpleinbuurt. Daarbij vroegen zij de professionals naar hun visie op de buurt en verwoordden die zo goed mogelijk op vijf surfzeilen.
Wat was jullie opdracht?
‘Voor het keuzevak samenlevingsopbouw moesten we een buurt onderzoeken en de resultaten verwerken in een tentoonstelling. Onze docent stelde de Zwanenvechtpleinbuurt voor, omdat hij daar onderzoek doet. In deze buurt leven allerlei culturen naast elkaar. Op het eerste gezicht ziet de wijk goed uit, de huizen zijn vrij nieuw. Maar we wisten van criminalititeitsproblemen in de buurt, alhoewel we zelf niets vervelends hebben meegemaakt.’
Hoe hebben jullie het aangepakt?
‘We hebben zo’n vijftien professionals geïnterviewd over hun visie op de wijk. Deze opbouw- en jongerenwerkers maken deel uit van het Wijk Ontwikkelings- en Kennisteam (WOK) van de buurt. Dit is opgericht toen een aantal ontevreden buurtbewoners besloot iets aan het slechte imago van de wijk te doen en de veiligheid te verbeteren. De uitkomsten van die gesprekken hebben we vertaald naar beeld, waarbij we uit zijn gegaan naar de positieve in de wijk. Een voorbeeld daarvan is de Vecht.’
Vandaar die zeilen?
‘Precies. De zeilen staan symbool voor de Vecht, maar ook voor positieve vooruitgang. We hebben ze we via eigen contacten en marktplaats gekregen. Zo goedkoop mogelijk allemaal. Dat leren we ook bij de opleiding: zoveel mogelijk doen met zo min mogelijk middelen. Op de zeilen staan slogans en gezichten van werkers in de wijk om de buurt letterlijk ‘een gezicht’ te geven.’
Is het een nuttige ervaring geweest?
‘Ik vind het heel belangrijk dat de hogeschool meedoet aan dit soort projecten. En voor studenten als praktijkervaring. Ik kom niet uit Utrecht, maar vond het fijn iets te kunnen betekenen voor de stad waar ik studeer.’
Suzanne Prak