Bart Lammers is docent Logistics Management aan de HU bij het Institute for People & Business. Hij schrijft iedere 14 dagen een column voor Trajectum.
‘Heel erg,’ antwoordt de student op mijn vraag of-ie zenuwachtig is. We staan voor het zaaltje waar hij zijn criterium-gericht interview (CGI) heeft. Hij heeft zich al ingeschreven voor een vervolgstudie en moet dan natuurlijk wel afgestudeerd zijn.
‘Dat is een goed teken,’ zeg ik, ‘want dat betekent dat je het belangrijk vindt, en dan is de kans groter dat je het serieus hebt voorbereid.’ Een beetje zenuwen zie ik als een indicator dat iemand zijn best gaat doen.
Wat deze studenten met elkaar gemeen hebben is dat ze – in meer of mindere mate – zenuwachtig zijn. Maar ze zijn ook nogal verschillend.
De een heeft een mooi zomerpak aangetrokken en zijn vriendin meegenomen. Zij mag niet mee naar binnen bij zijn mondeling, maar we nodigen haar uit als we hem de uitslag en feedback geven. Het is leuk om te zien hoe ze met elkaar omgaan.
Een ander komt in spijkerbroek met T-shirt. Zijn begeleider van het stagebedrijf is meegekomen en de student – altijd goed voorbereid – heeft voor hem een plastic beker meegenomen voor de koffie.
Een studente luistert naar onze feedback en steekt ondertussen lachend haar duim op naar iemand die voorbij komt nadat ze net heeft gehoord dat ze het gehaald heeft. Ze is super blij met haar cijfer. Een dag later is weer een ander juist licht teleurgesteld met een best wel goed cijfer. Ze vraagt ons: ‘Wat maakt dat dit niet hoger is?’
Op onze vraag ‘wat verbaasde je tijdens je afstuderen,’ krijgen we het antwoord: ‘ik had altijd het idee dat mensen hogerop in de organisatie heel goed wisten wat ze aan het doen waren. Maar ik ontdekte dat dingen soms heel anders in elkaar zitten dan waar ze hogerop van uitgaan.’
Zo, denk ik dan, die is klaar voor de praktijk.
Wat een mooie gesprekken, het gaat echt ergens over. En nu, beste studenten, hup de wei in!
