Een half uur voor het interview gaat de telefoon. Een inkomende oproep van Joël Nosaehi (23. ‘Ik denk nu ineens: “Shit, moest ik ergens naartoe voor ons gesprek?’”, vraagt hij. ‘Oh, via Teams, natuurlijk. Om de een of andere reden zit dat nog steeds niet in mijn systeem.’ Een half uur later verschijnt de fysiotherapeut in spe – met een brede glimlach – in beeld. ‘Leuk je te zien! Al blijft het vreemd, via zo’n scherm.’
Heb je je draai gevonden in het onlineonderwijs?
‘Nee, nee, nee absoluut niet. Ik vond mijn studie al niet fantastisch, maar nu gaan de leuke dingen ook niet meer door. Het is veel minder praktijkgericht en als de praktijklessen doorgaan, dan is het met inachtneming van de maatregelen. Dat maakt het nog minder leuk. Een hoorcollege volgen via Teams is voor mij funest.’
Zittend aan zijn bureau laat hij zijn blik over de ruimte gaan. ‘Er zijn hier te veel afleidende dingen, waardoor ik me niet kan concentreren.’ Hij tilt zijn laptop op en draait de camera naar de muur. Er verschijnt een gitaar, een PlayStation en ten slotte een uitzicht in beeld. ‘Als je het al een uitzicht kan noemen’, zegt hij spottend over het fietspad en het grasveldje achter het glas. ‘Toch kijk ik liever daarnaar, dan naar een hoorcollege op mijn scherm.’
Hoe pak je je studie nu aan?
‘De hoorcolleges sla ik over. Ik weet dat het me niet lukt om mijn aandacht erbij te houden, dus bestudeer ik nu alles zelf. Ik lees de literatuur en maak de opdrachten. Ook studeer ik zo nu en dan in de woonkamer. Deze aanpak werkt tot nu toe het best, al mijn punten zijn binnen.’ Hij lacht. ‘Ik moet bekennen dat ik schandalig weinig heb gestudeerd de afgelopen tijd. Een uur per week is best een reële inschatting van mijn inspanningen. Maar ja. Motivatie om te studeren is moeilijk te vinden in deze tijd.’
Komende week begint hij aan een minor in psychosomatiek. ‘Tijdens mijn stage merkte ik dat ik de psychologische achtergrond van de patiënt veel interessanter vond dan sec de fysiotherapeutische behandeling. In de psychosomatiek is er ruimte voor de behandeling van lichaam én geest. Ik wil nu minimaal twee à drie uur per dag gaan studeren. Dat moet lukken, want ik vind dit superinteressant.’
Wat doe je in je vrije tijd?
‘Als je slechts één uur per week studeert heb je veel tijd over. Toch ben ik niet iemand die zich snel verveelt. Ik maak enorm graag muziek.’ Zijn ogen lichten op terwijl hij zijn verhaal vervolgt. ‘Ik speel minstens een half uur per dag gitaar. Daar haal ik wél energie uit.’
Ook gamen en lezen vullen de dagen van Joël. ‘Lezen voor de lol ben ik pas gaan doen sinds de lockdown. Als dyslect heb ik het nooit leuk gevonden. Nu begin ik er plezier in te krijgen. Zolang het geen fictie is, daarvan val ik in slaap.’
Toen het nog mocht, werkte hij in de sportschool en bracht er een groot deel van zijn tijd sportend door. Buiten in de kou sporten vindt hij aanzienlijk minder fijn. ‘Maar ik mag van geluk spreken dat ik vijftien leuke huisgenootjes heb, met wie ik veel onderneem. Laatst hadden we kerstdiner. Volledig binnen de huistraditie hebben we een opblaaszwembadje gevuld met warm water en in de voortuin gezet. Ik krijg vaak te horen dat anderen jaloers zijn op de leuke feestjes die ik heb in deze tijd. Ik snap dat wel’, grinnikt hij.
Anderen bekeken deze video: Hoe overleef ik de lockdown? Door te zingen! (Met Voice-kandidaat Maurice!)
