Hij had er al even niet meer aan gedacht. Natuurlijk wíst hij nog dat anderen in de zomer hem voor de prijs hadden opgegeven. Maar tegen het einde van 2020 had de realiteit hem alweer ingehaald en dwaalden de gedachten af naar de waan van de dag. Tot hij op 18 december werd gebeld door het landelijk Expertisecentrum voor Inclusief Onderwijs (ECIO). De nominatie was een feit: HU-student Beau Geraeds, zelf transgender, kan de Frank Award in de wacht slepen met zijn idee voor meer inclusiviteit in het onderwijs.
‘Ik werd een beetje overvallen door het nieuws’, vertelt Geraeds. ‘Echt super leuk dat ik genomineerd ben! Ik wilde er meteen mee aan de slag.’
Dat ‘er’ gaat over het project dat hij wil uitvoeren als hij de Frank Award wint, een prijs van duizend euro. ‘Mijn idee is een videoboodschap waarin duidelijk wordt dat je jezelf mag zijn. Dat de HU een plek is waar dat kan, ondanks fysieke beperking, je geaardheid, huidskleur, (gender) identiteit of mentale beperking.’
‘Hier moet ik wat mee’
Het onderwerp gaat Geraeds aan het hart omdat hij zelf transgender is. Ruim twee jaar geleden, toen de Journalistiek-student voor het eerst de gebouwen van de HU (als meisje) binnenliep, was hij zich daarvan nog niet bewust. Na vier maanden interviewde hij iemand die transgender is en besefte: misschien moet ik hier iets mee.
‘Ik schoof het van mij af, wilde er niet over nadenken. Ik heb weggeduwd wie ik van binnen ben’, zegt Geraeds. ‘Ik denk dat ik niet wilde dat het zo was. In de zomer van 2019 werd ik er toch door overvallen en dacht ik: dit is wat het is en hier moet ik wat mee.’
Ongemak in het vrouwentoilet
Geraeds accepteerde stukje bij beetje zijn situatie, maar dat ging met horten en stoten. Op de HU liep hij onder meer tegen het probleem van gender-neutrale toiletten aan. Of beter gezegd: het gebrek eraan. ‘Een keer kwam een vrouw het toilet binnen en ze ging naast mij staan om haar handen te wassen. Toen zei ze lachend: “Dit is een vrouwen-wc”.
Ik antwoordde dat ik dat wist en dat ik een meisje was. Ze deed lacherig, neerbuigend en zei: “Sorry hoor, ik maak ook fouten”. Een andere keer liep ik op het toilet net een hokje uit op het moment dat een andere vrouw binnenkwam. Ze keek mij aan, keek naar de sticker op de deur en weer naar mij. “Zit ik hier goed?”, zei ze. Dan voel je je echt ongemakkelijk.’
‘Toen dat gebeurde, werd ik boos. Ik nam die dag de trein terug naar Venlo, waar ik vandaan kom, en schreef een brief aan het college van bestuur. Vlak voor de vakantie kreeg ik nog een mailtje met daarin het bericht dat de genderneutrale toiletten hoge prioriteit hebben. Er is een projectaanvraag ingediend en daar wordt nu iemand aan gekoppeld.’
Transgender zijn op de HU
Geraeds wordt sinds dat moment binnen de HU steeds meer betrokken bij zaken waar inclusiviteit in het onderwijs een rol speelt. Zo is hij gevraagd om een presentatie te geven aan zogeheten aandacht-functionarissen binnen de HU, over hoe het is om transgender te zijn op school.
Hij vertelde over de toiletten maar ook over genderneutraal taalgebruik. ‘Docenten zeggen weleens: bespreek dit met je buurman of buurvrouw. Maar liever zeggen ze: bespreek dit met je buur. Of zeg bij aanvang van de les “beste studenten” in plaats van “beste jongens en meisjes”. Heel kleine, simpele voorbeelden maar waardevol voor mensen die ermee struggelen.’
Beau doet veel om de inclusiviteit in het onderwijs te verbeteren. Daarom is hij ook genomineerd voor de Frank Award. Van genderneutrale toiletten tot genderneutraal taalgebruik tot de video die hij nu hoopt te maken als hij de award wint.
Die video moet er komen
‘Als ik die video had gezien toen ik net op de HU kwam, had ik mij veiliger gevoeld om uit de kast te komen’, zegt hij. ‘Dat ik zou weten dat ik niet de enige ben die daarmee struggelde en dat je beter kunt landen binnen de school. Het moet echt een boodschap worden die vanuit school wordt gepresenteerd. Ik zie voor mij dat er in elk gebouw schermen staan waarop de video wordt afgespeeld.’
En als hij de prijs niet wint? Dan nog hoopt Geraeds dat de video gemaakt wordt. In afwachting van de uitslag op 8 februari aanstaande, verheugt hij zich op de start van zijn hormoontherapie. Daar gaat een traject van jaren aan vooraf, maar rond maart is het eindelijk zover en mag hij beginnen met deze belangrijke stap. ‘En daar heb ik echt behoefte aan.’
Er is ook een andere HU-student genomineerd voor de ECIO Frank Award, Hanna van Kruistum. Haar verhaal lees je hier.
Lees hier: Het eerste verhaal in de serie van ‘Student over docent’
