Afgestudeerd & aan het werk

Alumnus Timo stopte met Journalistiek en leeft nu zijn droom

Foto: Kees Rutten

In de tweede aflevering van ‘Aan het werk’ vertelt Timo Rutting hoe het was om te stoppen met zijn opleiding, aan het werk te gaan in het bedrijf van zijn vader en hoe hij uiteindelijk geen seconde spijt heeft van zijn keuze.

Vorige jaar leerde hij nog artikelen schrijven voor de opleiding Journalistiek. Inmiddels kan Timo (24) alleen nog maar denken aan spiegels, waskommen en wastafels. Samen met zijn vader runt hij een fabrikant en groothandel in badkamermeubelen.

Stoppen met studeren viel hem in eerste instantie zwaar, hij wilde zijn ouders niet teleurstellen.

Waarom ben je gestopt?
‘Ik kwam er snel achter dat de “hardcore” journalistiek mij niet trok. Het nieuws brengen voelde als navertellen van wat al bekend was. Het bleef me te oppervlakkig. Deadlines voor producties als video’s of artikelen waren snel achter elkaar, waardoor er weinig tijd voor creativiteit was. Toen ik in mijn derde jaar de minor Online Marketing volgde, leerde ik een bedrijf in de markt zetten. Toen wist ik: ik word ondernemer. Na mijn minor kon ik de motivatie voor journalistiek moeilijk terugvinden. Ik had geproefd aan iets waar ik toekomst in zag.’

Was het daarna nog een moeilijke keuze?
‘Ja, ik wilde mijn ouders niet teleurstellen. Zij betaalden tenslotte mijn collegegeld. Ik ging alles overwegen. Mijn plan was de studie af te maken en tegelijkertijd aan de slag te gaan als copywriter, de commerciële tak van de journalistiek. Puur voor de ervaring. Daarnaast vond ik het belangrijk om een diploma te halen, aangezien een hbo-denkniveau vaak een vereiste is. In het vierde jaar moest ik op zoek naar een stage en heb ik de knoop doorgehakt. Een half jaar stagelopen binnen de journalistiek kon ik niet opbrengen.’

Hoe reageerde je omgeving?
‘Het kwam voor mijn ouders en vriendin uit het niets. Ik heb er maanden over nagedacht, zonder het aan iemand te vertellen. Het vervelende aan mijn karakter is dat ik mijn twijfels niet deel met de mensen in mijn omgeving. Dus toen ik de beslissing had genomen, was het geen voorstel dat ik voorlegde, maar een mededeling. Ze namen het me kwalijk dat ik hen er niet bij betrokken heb. Maar mijn vader en vriendin zagen ook dat ik niet gelukkig was met mijn opleiding en goed over mijn besluit had nagedacht. Mijn moeder begreep het daarentegen niet. Zij had graag gezien dat ik het diploma had gehaald, aangezien ik al bijna klaar was met mijn studie.’

Hoe kwam je aan deze baan?
‘Het ondernemen wilde ik graag bij het bedrijf van mijn vader leren. In eerste instantie zou dat naast mijn studie zijn. Maar het bedrijf zat in een nieuwe fase. Ze gingen van een pand van 400 vierkante meter naar 800 vierkante meter. Daarnaast verdubbelde het personeel van drie werknemers naar zes. Het perfecte moment om in te stappen. Het was helemaal niet vanzelfsprekend dat ik daar zou kunnen beginnen. Ik heb mijn vader en de rest van het personeel moeten overtuigen tijdens een sollicitatiegesprek. Ik ben loyaal en neem mijn verantwoordelijkheden. Daarnaast durf ik mijn vader tegengas te geven. Ik ben daar niet “het zoontje van”.’

Wat doe je nu precies?
‘Ik ben op papier account manager en neem de verkoop op me. Het onderhouden van het contact met klanten, de producten die ze willen afnemen. Maar ik voer ook innovaties door. Dat kan software zijn om slimmer inkopen te doen. Maar ook het begeleiden van een sollicitatieprocedure: vacature plaatsen, gesprekken voeren en het besluit nemen. Daarnaast het ontwikkelen van nieuwe producten zoals spiegels of badmeubelen. We kiezen zelf de materialen, de dikte van bijvoorbeeld een wastafelblad of de vorm van een spiegel. Uiteindelijk bepalen we de prijs en zetten we het in de markt.’

Ga je ooit nog iets anders doen?
‘Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ik ooit nog ergens anders ga werken. Uiteindelijk is mijn doel om het bedrijf over te nemen. Als alles goed blijft gaan, is er niets mooiers dan over tien jaar een goed draaiend bedrijf te zien, waar ik vanaf het begin af aan bij ben geweest. Mijn ouders en vriendin zien dat ik nu op mijn plek zit. Soms voelt het alsof ik 3,5 jaar van mijn tijd en geld heb weggegooid. Maar ik heb er ook kennis voor teruggekregen. Ik weet nu dat ik op de juiste plek zit. Daarnaast ben ik net begonnen aan een deeltijd bachelor Commerciële Economie bij de NTI. Dus uiteindelijk komt dat diploma er wel.’