Net voordat de nieuwe coronamaatregelen ingingen, verscheen het debuutalbum van Aaron Asbury (22) uit Hoevelaken. Naast zijn studie Event Management aan Hogeschool Utrecht timmert hij aan de weg als singer-songwriter. Geen gemakkelijke combinatie, maar hij weet wat hij wil: ‘Optreden in het voorprogramma van Bruce Springsteen, dat lijkt mij geweldig.’
Op 11 oktober presenteerde de jonge zanger zijn debuutalbum Destination Unknown samen met zijn vierkoppige band. Aaron, die eigenlijk Arno Mijnten heet, betrad het podium van FLOUR in Amersfoort, met zijn grotendeels zelf geschreven bluegrass- en countrynummers. ‘We waren nog bang dat de persconferentie zou worden vervroegd en het niet door kon gaan.’ Uiteindelijk kwamen zo’n 130 mensen naar de albumpresentatie. ‘Ik krijg echt energie van optreden.’
‘Tijdens Pinkpop vroeg Bruce Springsteen mij op het podium, mijn grote idool.’
Jong geleerd…
De liefde voor muziek zat er bij Aaron al vroeg in. ‘Mijn vriendjes wilden politieagent of brandweerman worden, maar ik wilde zingen en muziek maken.’ Op zijn zesde wilde hij gitaarles, maar volgens de gitaardocent was hij twee jaar te jong. Zijn concentratie, fijne motoriek èn handen moesten nog groeien.
‘Maar ik wilde zó graag en mocht op mijn zevende beginnen.’ Zijn talent werd al snel ontdekt. ‘Een half jaar later speelde ik sinterklaasliedjes bij bejaardentehuizen. Ik zong erbij en genoot ervan.’
Bruce Springsteen
Op zijn twaalfde begon hij met zangles, ‘want ik moest aan mijn toonvastheid werken.’ In datzelfde jaar maakte hij iets bijzonders mee: ‘Tijdens Pinkpop vroeg Springsteen mij op het podium, mijn grote idool. Hij speelde een onbekender nummer dus kon ik kon niet meezingen. Maar ik probeerde het wel. Toen ik op dat podium stond, wist ik het zeker: dit wil ik ook.’
Na het vmbo deed hij de mbo-songwritersopleiding in Zwolle. ‘Daarna wilde ik naar het conservatorium, maar dat is niet gelukt. Notentheorie is totaal niet mijn ding, ik hou niet van bladmuziek. Mijn band en ik gebruiken dat niet. We spelen op gevoel en kennis.’
‘Eerst moet ik dit hoofdstuk van mijn verslag afmaken, daarna mag ik pas gitaarspelen.’
Hogeschool Utrecht
Tweeënhalf jaar geleden startte hij met de opleiding Event Management aan Hogeschool Utrecht. ‘Het is een AD-opleiding (een tweejarige studie in het hbo, red.) maar ik zit nu in het derde jaar. Ik ben niet zo’n goede student. Ik heb dyslexie en ben daarnaast veel tijd kwijt aan mijn muziek.’
Zijn studie vindt hij wel interessant. ‘Ik vind het zelf organiseren van een cd-release heel gaaf. Nu leer ik wat daarvoor nodig is, bijvoorbeeld hoe ik draaiboeken moet maken, zodat ik het later niet hoef uit te besteden.’ En hij wilde na zijn mbo nog doorstuderen. ‘Het is lastig, want mijn prioriteit ligt vaak bij muziek maken. Studeren komt er dan niet van. Zeker niet doordat ik het grootste deel van mijn studie moest thuiswerken.’
Hoe zet hij zich er toch toe om te studeren? ‘In de eerste twee jaar had ik vaak deadlines, die ik wel moest halen. Maar nu ik langstudeerder ben, mis ik die druk. Wel probeer ik deadlines voor mezelf te stellen: “Ik moet eerst dit hoofdstuk van mijn verslag afmaken, daarna mag ik pas gitaarspelen.” Soms helpt dat. Als ik dan eenmaal weer gitaar speel, vond ik het wel meevallen. Maar vaak wil ik daar dan niet meer mee stoppen om weer opnieuw te studeren.’
De werkdruk voor studenten is hoog, blijkt uit veel onderzoek. ‘Ik ervaar ook werkdruk. Muziek maken zorgt dan voor ontspanning, maar ook voor stress. Voor mijn albumrelease moest ik zoveel regelen. Ik moest nachten doorhalen en er is altijd druk.’
‘Ik weet met dit debuutalbum nog niet waar ik beland.’
Destination Unknown
Het nieuwe album van Aaron Asbury bestaat uit tien nummers, waarvan zeven zelfgeschreven liedjes en een cover van Bruce Springsteen. ‘Mijn nummers gaan over vrijheid: reizen zonder stip op de horizon te hebben.’ Als hij op vakantie gaat, reist hij ook zonder te plannen. ‘Het onbekende zoeken en vanzelf zien waar je terecht komt trekt mij erg aan. En de titelsong Destination Unknown laat ook zien dat ik met dit debuutalbum nog niet weet waar ik beland.’
De singer-songwriter is geen type om persoonlijke gebeurtenissen in zijn nummers te verwerken. ‘Dat vind ik lastig. Liedjes gaan soms over dingen die ik heb meegemaakt, maar dan schrijf ik het vaak in de tweede persoon. Of ik maak het abstracter. Het nummer The Wrong Way heb ik na een verbroken relatie geschreven. Het gaat erover dat je je bespeeld kan voelen.’ Ook vindt hij het leuk om een verhaal te schrijven over iets wat hij ziet en dat in een nummer te verweven: ‘Ik zie in een kroeg wel eens iemand de hele avond al zijn geld in een gokmachine gooit. Hierover gaat mijn nummer The One-Armed Bandit.’
Twee jaar geleden is Aaron begonnen met het opnemen van zijn album, met producer en oud-klasgenoot Rogier Tromp. ‘Het begon met een liedje, maar voordat we het wisten waren het er drie. Toen besloten we om een hele plaat te maken.’ Hij schreef nummers, scherpte ze aan en zong ze in. ‘Maar er miste iets. Er moest een band bijkomen. Rogier heeft een breed netwerk en hielp zoeken.’
Inmiddels zijn ze een five-man-band: ‘Met een drummer, (contra)bassist, elektrische gitarist en een pianist. Zelf speel ik gitaar, mondharmonica en ik zing dus.’ Waarom het twee jaar duurde voordat het album uitkwam? ‘Tussendoor moet zoveel worden geregeld. Maar het grootste obstakel was het produceren van de vinylplaten. Dat duurde zes maanden want er zijn maar drie fabrieken in Europa waar dat kan.’
‘Gelukkig woon ik nog thuis, anders was ik helemaal failliet geweest.’
Failliet
Het opnemen van een album is prijzig. Dat weet Aaron maar al te goed: ‘Ik ben niet door een platenmaatschappij gesponsord dus heb er lang voor moeten sparen. Voor de coronapandemie deed ik regelmatig solo-optredens. Dan zong ik bijvoorbeeld covers van Bruce Springsteen.’ Na het aanvragen van zijn vinylplaten, de betaling van zijn opnamesessies en het bestellen van zijn nieuwe footdrum was zijn bankrekening leeg. ‘En toen kwam corona. Dus terugverdienen met optredens zat er niet in. Er stonden tachtig optredens gepland en er gingen er maar acht door.’ Hij heeft veel gewerkt in de schaats- en skeelerwinkel van zijn ouders. ‘Gelukkig woon ik nog thuis, anders was ik helemaal failliet geweest. Thuis heb ik een eigen studio om te oefenen en demo’s te maken.’
Nieuwe Springsteen
Nu zijn debuutalbum is verschenen, wil Aaron met zijn band op tour. ‘We gaan nu poppodia’s mailen en hopen dat de coronamaatregelen het ons weer toelaten om begin 2022 te beginnen met een tour. Daarna willen we festivals meepakken.’ Veel optredens zijn al afgezegd: ‘Ons optreden voor het voorprogramma van De Dijk bijvoorbeeld.’ Terwijl een optreden als voorprogramma juist voor veel publiciteit zorgt. ‘Al vindt maar tien procent van de bezoekers ons leuk, dan is het toch mooi meegenomen.’
‘Ik hoop dat we snel weer meer kunnen optreden’, vertelt Aaron. Hij is op dit moment veel bezig met het oefenen van zijn nummers, maar schrijft ook al nieuwe teksten. ‘Want voor een avondvullend programma wil ik meer dan tien nummers. Zo hoop ik ooit net als Bruce Springsteen een show te geven waarvan je wilt dat het nooit stopt.’
En net zo’n grote naam worden als Springsteen is zijn grootste droom. ‘Maar een keer in zijn voorprogramma spelen zou ook al geweldig zijn.’
