In november is de competitie weer losgebarsten. De afstudeerbegeleiders binnen mijn opleiding hebben een team van vijf vierdejaars studenten toegewezen gekregen. Het doel van deze game is om de afstudeerders zo snel mogelijk aan de finishlijn te krijgen met zo hoog mogelijke cijfers. De vierdejaars studenten, die in driekwart jaar proberen af te studeren, hebben hun favoriete afstudeercoach mogen kiezen. Als coach heb je geen invloed op het team dat je krijgt toegewezen; je mag hopen dat getalenteerde studenten jou als begeleider zien zitten en dat je niet populair bent bij vijfde- , zesde- en zevendejaars kneuzen, die noodgedwongen hun studentenleven moeten beëindigen, omdat de bekostiging ophoudt.
In deze ‘battle of the high potentials’ moet je proberen om het beste uit je team te halen. Minimumlijders en geboren lifters moet je maximaal onder druk zetten om ze te laten renderen; studenten met talent hoef je alleen maar op het goede spoor te zetten om ze te laten ontbloeien. Het is een zenuwslopend proces; je beseft na de eerste geschriften direct wat voor vlees je in de kuip hebt. Wanhopig vraag je je af hoe je bepaalde losers ooit tot een scriptie van een 5,5 kunt krijgen, want dat is een niveau dat zij nooit hebben gehaald en dat zij ook nooit zelfstandig zullen halen. In de jaren daarvoor kon de ‘sukkelstudent’ nog terugvallen op een studententeam en daar zat altijd wel een talentvolle schrijver tussen. Als de kneus intussen maar voldoende goede antwoorden in de mc-toetsen bleef aankruisen, dan werd vanzelf het vierde studiejaar bereikt.
Er is een remedie: laat de loser voortdurend hoofdstukken produceren en herschrijf die zelf volledig tot het wat lijkt. Doe je dat niet, dan valt de scriptie van de student door de mand bij de tweede examinator en ga jij als eerste examinator op je bek. Want je weet wat er gebeurt bij de diploma-uitreiking in juli: er wordt gekeken, hoeveel afstudeerders jij over de streep hebt getrokken. Bij afstuderen rinkelt de kassa van de hogeschool; bij vertraging ben jij als begeleider de klos, want dan mag je de student volgend jaar proberen over de eindstreep te duwen. Heb je pech, dan ontstaat een heel stuwmeer van afstudeerders, die hopen eens door jou het diploma in handen gedrukt te krijgen. It’s all in the game!
