Vandaag naar de Afrikadag geweest in het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam, georganiseerd door de Foundation Max van der Stoel (FMS), vorig jaar ontstaan door een fusie van twee stichtingen die gelieerd zijn aan de PvdA. De openingspeech was van de Soedanese ondernemer en miljardair Mo Ibrahim, die zijn geld verdient in de telecomindustrie. Hij heeft ook een stichting, die de grootste individuele geldprijs ter beschikking stelt aan uitblinkers op drie gebieden 'democracy, human rights & good governance'.
Toevallig stond het geïllustreerd in The Economist van deze week waar Ibrahim zijn publiek ook op wees, de grootte van Afrika. Daar passen Europa, Amerika, China, Japan en Inda in en dan houd je nog ruimte over. Het is een continent dat rijk aan mineralen is met een arme bevolking. Toch zijn daar al meer mobiele telefoons dan in Europa. Over de diverse hulpprogramma's zei hij: "The best aid is the aid which ends all aid."
Na hem kwam voormalig presidente van Malawi, Joyce Banda, die een opsomming gaf van de verbeteringen in haar land, die tijdens haar regeringsperiode tot stand zijn gekomen. "Belangrijk is om mensen dichter bij de politiek te brengen, persvrijheid bevorderen, verschillende politieke partijen toelaten. De belangrijkste peilers en pijlers zijn verder goed onderwijs en leiderschap."
