Chris van der Heijden reageert in Trajectum op een zinnetje in een artikel op Dichtbij.nl dat gaat over een klacht van een aantal studenten van de School voor Journalistiek, die liever anoniem willen blijven. Ze zijn bang voor repercussies. Hij vindt dat vreselijk. Ik deel zijn mening. Het zijn niet alleen studenten, maar ook docenten die vaak niet voor hun mening durven uit te komen.
Bijna tien jaar geleden was er een crisis op een van de drie instituten op de FEM. Teamleiders wilden dat de directeur vertrok. De toenmalige FEM-directeur, Jan Bogerd, startte een grootschalig onderzoek, waarbij huidige en voormalige studenten, docenten en medewerkers gevraagd werd hun grieven te vertellen aan Jan Bogerd en de andere twee instituutsdirecteuren.
Er werden ook twee bemiddelaars aangesteld, werkzaam bij de faculteit Maatschappij & Recht, die separaat met de teamleiders en de directeuren spraken.
Enkele docenten wilden niet met een van de directeuren spreken, bang 'gepakt te worden'. Ik stelde toen aan Jan Bogerd voor om hen met de bemiddelaars te laten praten. Dat wilde hij niet en antwoordde: "Als ik op een hogeschool zou werken, waar de directie niet te vertrouwen is, was ik zo vertrokken." Vier van de vijf teamleiders en de directeur moesten uiteindelijk weg.
