Anderen, niet-gekwalificeerden voor het onderwijs, bemoeien zich steeds vaker met het onderwijs. Inspraak, medezeggenschap, meedenken en suggesties zijn zeer welkom in het onderwijs. Maar de buitenwereld moet zich niet bemoeien met het onderwijs zelf. Dat gebeurt soms ook op de HU, waar systemen bepalen dat na afloop van een contract, alle communicatie ophoudt. Of dat nu een docent of een student is, dat maakt niet uit. Het systeem bepaalt wanneer de contacten met ex-docenten en alumni abrupt gestopt moeten worden.
Terwijl de Belastingdienst – zo te zeggen – achter is met zijn nakijkwerk, kunnen ze wel een hindernis bedenken om de kern van het beroepsonderwijs aan te tasten. Want juist de docenten die nog sterke banden hebben met het bedrijfsleven en hun kennis op leerlingen en studenten willen overbrengen, worden niet langer aangemerkt als zelfstandigen. En dat zijn er heel veel in Nederland.
Terwijl op het ene ministerie gewaarschuwd wordt voor een tekort aan leerkrachten, bedenkt het andere ministerie een manier om dat tekort sneller te laten ontstaan. Dit heet dan een voortvloeisel van het kabinetsbeleid om schijnzelfstandigheid aan te pakken. Is er dan geen contact tussen beide ministeries? Of laten ze de Belastingdienst bepalen hoe het personeelsbeleid van scholen ingevuld moet worden?
