Columns

Carnavalsvakantie

Yolande Tump is vierdejaars student journalistiek en blogt wekelijks over haar belevenissen.

Met een vriend uit het zuiden kom ik er natuurlijk niet onderuit: carnaval! Zo trof ik mezelf afgelopen weekend aan met een loeiheet rood kapje op, hossend op hoempapamuziek in het altijd gezellige Oeteldonk.

Ondanks de hoempapamuziek is carnaval een traditie waar ik graag aan deelneem. Het is altijd gezellig, de mensen zijn vrolijk en iedereen loopt rond in kostuum. Heerlijk toch? Al is er één groot verschil tussen mij en andere carnavalvierders op de HU. Maandagochtend zit ik namelijk weer in de collegebanken of, dit jaar, achter het bureau van mijn stageadres. Terwijl klasgenootjes nog steevast dagen verkleed rondlopen in boerenkiel, indianenpak of met Mickey Mouse-oren op.

Ik geef ze geen ongelijk. Wie opgroeit met carnaval, wil dat natuurlijk vieren. Toch maken hogescholen en universiteiten ‘boven de riolen’ het hun scholieren erg moeilijk. Carnavalsvakantie, dat bestaat niet. En dus stellen ze mijn medestudenten uit het zuiden voor een ultimatum: blijf maar weg of ga met je hossende vrienden in je achterhoofd in de collegezaal zitten. In je gewone kleren.

Zonde, carnaval is namelijk een prachtige traditie, waarvan ik me erg kan voorstellen dat mensen hem willen vieren. Ik zeg: kom maar op met die carnavalsvakantie!