In het kader van werken aan duurzaamheid werden wij consumenten nogal eens opgeroepen om te consuminderen. Zuiniger met energie, uitkijken wat je koopt, minder kopen, afval scheiden, korter douchen enzovoorts. En omdat we gehoor hebben gegeven aan die oproep, zitten we nu met de gebakken peren: de economische crisis.
Nu we weten wat het probleem is, ligt de oplossing voor de hand: consumeerderen. Is simpel en bovendien leuk. De verwarming wat graadjes hoger, langer douchen, gewoon de oude gloeilampen weer gebruiken, openbaar vervoer links laten liggen, rij meer kilometers, koop én sinterklaas én kerstcadeaus, gooi meer weg zonder wat voor vorm van afvalscheiding dan ook en wantrouw alles wat ook maar riekt naar duurzaam geproduceerd of zoiets. Gewoon een half jaartje consumeerderen en de crisis is opgelost.
Vanochtend hoorde ik op het nieuws een uitspraak van een stasecretaris van onderwijs: ze vindt dat ouders zich in relatie tot scholen teveel opstellen als consument.
Binnen het HO en WO is consumeren al jaren geleden afgeschaft: studenten worden daar geacht mede- of zelfs zelfverantwoordelijk te zijn voor hun eigen leerproces. Studenten consuminderen in HO en WO dus ook. En ook in het HO en WO is een klein crisisje. Ook hier ligt de oplossing dus voor de hand: studenten moeten weer gewoon kunnen consumeren. Aan ons de opdracht studenten aan te zetten tot consumeerderen. Wedden dat dit elke crisis oplost?
