Je ziet het in een gezin, waar, zoals men soms zegt, één ouder de broek aan heeft. Of waar bij broers en zussen er één de dominantste is. Dat zie je ook in een klas of in een sportteam. Tijdens het WK voetbal in Brazilië hadden de kenners het over het echte leiderschap van Robin van Persie of was het toch Arjen Robben? Leiders hebben een bepaalde macht, die in bovengenoemde gevallen te overzien is. Er vallen niet echt doden door hun machtsuitoefening.
Toch kan het zelfs in een klas uit de hand lopen. Denk aan pesten, of nog erger het misbruik van kinderen. Een ruzie die uitloopt op een fatale vechtpartij. Macht op een verkeerde manier gebruikt, kan desastreuze gevolgen hebben.
De Nationale Ombudsman verklaarde onlangs dat de politie haar macht in de Haagse Schilderswijk niet had misbruikt. En treiterende jongeren maakten het leven in de Amsterdamse Diamantbuurt tot een hel voor de bewoners.
Een echte hel wordt het als machtswellustige eenlingen het voor ’t zeggen krijgen in een land, zoals in het verleden Idi Amin in Oeganda en recenter Mouammar Kadhafi in Lybië. Tot op heden nog steeds de baas in Zimbabwe, Robert Mugabe, of Bashar al-Assad oorlogvoerend in Syrië. Je zal maar in zo’n land wonen.
